Type 9: De vredestichter

> Profiel & Enneagram Index <

Kenmerken van type 9

> Top <

Negens zijn op zoek naar eeuwige rust en harmonie en mijden dus de confrontatie. Ze zijn lange tijd meegaand en stromen met de stroom mee. Van radicale veranderingen houden negens niet; ze vertoeven liever in een soort arcadia, een utopisch buitengebied waar mens en dier vreedzaam met elkaar vertoeven. En als dat in het hier en nu niet haalbaar is, trekken ze zich terug en verdoven zichzelf.

Bij deze verdoving gaat het niet om narcotica, hypnotica of pijnstillers, hoewel het resultaat van het minder wakker zijn hetzelfde is. Bij deze verdoving is de negen wel fysiek aanwezig, maar niet meer betrokken bij wat er gebeurt. De negen laat het leven op zijn beloop en mist zijn kansen. Hij is dus minder goochem. Hij leeft in de automatische piloot als een robotmens. Hij gaat zijn gangetje, doet de dingen, maar vergeet daarbij zichzelf en zijn werkelijke belangen. En hierdoor slaat hij lange tijd de plank mis. Totdat er ineens een wake-up call komt.

In de Christelijke Theologie is de hoofdzonde van de negen is luiheid of acadeia (Sloth (deadly sin)).

Sloth is defined as spiritual or emotional apathy, neglecting what God has spoken, and being physically and emotionally inactive. It can also be either an outright refusal or merely a carelessness in the performance of one's obligations, especially spiritual, moral or legal obligations. Sloth can also indicate a wasting due to lack of use, concerning a person, place, thing, skill, or intangible ideal that would require maintenance, refinement, or support to continue to exist.

Bij het spirituele enneagram gaat het vooral om de eerste betekenis van de wiki definitie: De spitituele en emotionele apathie, het niet in beweging willen komen, het gevoel dat je er toch niet toe doet. Het is niet zozeer een gebrek in geloof in G' d, maar ook een gebrek in het geloof in de eigen vermogens. Wie ben ik, dat ik dat mag doen. Ik doe er toch niet toe.

En toch staat die negen aan de top van het enneagram. Het verhaal van Jona getuigt hiervan. Jona 1,1-4,11 - Biblija.net (NL) - Nederlands Bijbelgenootschap:

Jona 1

1 Eens richtte de HEER zich tot Jona, de zoon van Amittai: 2 ‘Maak je gereed en ga naar Nineve, die grote stad, om haar aan te klagen, want het kwaad dat ze daar doen is ten hemel schreiend.’ 3 En Jona maakte zich gereed, maar vluchtte naar Tarsis, weg van de HEER. Hij ging naar Jafo en vond er een schip met bestemming Tarsis. Hij betaalde de overtocht en ging aan boord om mee te varen naar Tarsis, weg van de HEER.

4 Maar de HEER wierp een hevige storm op de zee, en de zee werd zo wild dat het schip dreigde te breken. 5 De zeelieden werden bang, en ieder riep tot zijn eigen god om hulp. Ook gooiden ze, om het gevaar af te wenden, de lading in zee. Maar Jona was in het ruim van het schip afgedaald, was daar gaan liggen en in een diepe slaap gevallen. 6 De schipper ging naar hem toe en zei tegen hem: ‘Wat lig jij hier te slapen! Sta op, roep je God aan! Misschien dat hij zich om ons bekommert, zodat we niet vergaan.’

Het verhaal van Jona is het verhaal van een mens die geroepen wordt om een plaats in deze wereld te verwerven met een door god of het lot verkozen opdracht en bestemming. Maar Jona verzet zich hiertegen. En toch gebeurt het dat Jona zijn bestemming vindt via een spirituele crisis die ook wel als de donkere nacht van de ziel aangeduid wordt.

Jona 2

1 De HEER liet Jona opslokken door een grote vis. Drie dagen en drie nachten zat Jona in de buik van de vis. 2 Toen begon hij in de buik van de vis tot de HEER, zijn God, te bidden:

3 ‘In mijn nood roep ik de HEER aan en hij antwoordt mij. Uit het rijk van de dood schreeuw ik om hulp – u hoort mijn stem!

De in een Chassidische omgeving opgegroeide kunstenaar Marc Chagall (1878), die in het algemeen als een negen gezien wordt, was door dit motief gefascineerd. Terwijl de profeet Jonas in zee valt, daalt er een redende engel neer. Chagall zei volgens BrainyQuote:

The dignity of the artist lies in his duty of keeping awake the sense of wonder in the world. In this long vigil he often has to vary his methods of stimulation; but in this long vigil he is also himself striving against a continual tendency to sleep.

Negens geloven onbewust dat ze er niet toe doen. Ze hebben een minderwaardigheidscomplex. En daarom vinden ze zichzelf niet zo belangrijk. In tegenstelling tot de al te zichtbare type 3 Doeners, voor wie ze een aangeboren allergie hebben. Maar die drie is wel hun integratiepunt. Voor imagotypen is nederigheid een deugd. Maar voor de negen is valse bescheidenheid een belemmering. Want het verhindert hen om goed te doen.

Wie hier meer over wil weten bestudeerd Het Boek Jona van de kabbalist en mysticus Friedrich Weinreb. De verlossende walvis (Hebreeuws #10) wordt ook wel gezien als een baarmoeder (*). En het is opvallend dat hij weer uitgespuwd wordt (incarneert) in een dualistische wereld, waar men maar al te vaak, slechts één kant van de zaak wil zien en de andere kant verdringt.

Een typisch negen verhaal met alle elementen het Jona verhaal is dat van Amazing Grace: The Story Behind the Song :

In zijn enige pure enneagramboek Facets of unity (Negen facetten van eenheid) associeerde Almaas (1944, 1w9 jaar) de negen met de neger. Een oermens die zijn wortels in het primitieve Afrika had en die daardoor nog een vage connectie had met de numineuze oorsprong van het leven. Maar dat veranderde in een nachtmerrie en minderwaardigheidscomplex zodra deze oermensen geconfronteerd werden met het westerse denken en handelen, dat hen niet alleen schoffeerde door hen als aap te bestempelen, maar vervolgens ook als slaven wegvoerde en misbruikten. En ook als ze vrijkwamen werden ze neit op hun woord geloofd. Zie het treurige verhaal van Mariana Franco (1718) uit het vrouwenlexicon.

En anno 1963 was discriminatie nog steeds een probleem waar achtergestelde burgers terecht tegen vochten.

De Black Lives Matter beweging begon op een 4w5 dag toen de student Trayvon Martin (1995) werd vermoord. Let op de 9 huizen. Koningskinderen met veel negen in de huizen stierven ooit voortijdig aan pokken. Maar tegenwoordig is de kans op zelfmoord en homicide onder jongeren groter.

En dat is misschien wel het tragische verhaal onze doodgeslagen ziel. Zie ook de mythe van de tweeling Kaïn en Abel over onze doodgeslagen ziel. Maar het leven gaat door. En de negen moet naar de drie gaan. Maar niet als een geboren drie. Want het opnieuw opduiken in het diepe wateren brengt wel wat balast met zich mee...

De mystieke danseres Margaretha Zelle (1876) is geboren op een 4w5 dag, maar werd als 9w1 berekend via haar huizen. Ze werd op 15 oktober 1917 in Vincennes wegens spionage geëxecuteerd.

Het Fries museum schreef over haar:

Mata Hari is beroemd geworden door haar vermogen om in te haken op de populaire smaak van haar tijd. In 1905 brak ze in Parijs door met haar 'Oosterse' dansen.

Mata Hari is nog altijd wereldberoemd, hoewel er geen filmbeelden van haar optredens bestaan, laat staan beelden met muziek. We zijn bij Mata Hari uitsluitend aangewezen op een handvol foto's, alsmede op de overlevering van haar tijdgenoten. Het Fries museum te Leeuwarden heeft documentatie over haar.

Sommigen beschouwen Mata Hari als een symbool van het oude Europa, dat met zijn glamour en schittering in de Eerste Wereldoorlog ten onder ging. Mata Hari's eigen lot weerspiegelt dit tragische einde.

Claudio Naranjo (1932, 2w1 jaar) had een uitgesproken negatief beeld van type negen. Terwijl de negen vaak ook hoog scoort op de twee. De hoofdzonde van de negen acedia vatte hij op als spirituele luiheid, een vergeetachtigheid ten aanzien van het Goddelijke of als een ontische verduistering, een verlies van Zijn en een verdoving van de geest. De helper Naranjo deed zijn best om zelf een spirituele held te zijn. En met welk resultaat? Hij kreeg als spin het web veel volgers. Maar welke ontologische wereld had hij voor ogen? En hoe wist hij wel hoe het eigenlijk zat? De allergie van de twee is gebrek aan wilskracht. Het iets wel kunnen, maar toch niet doen. Zo'n ontologische uitspraak van Naranjo klinkt voor de een heel helder en voor een ander heel vaag, maar het komt er op neer dat het type negen, dat eigenlijk voor iedere doorsnee robotmens staat, geen contact meer heeft met zijn eigen spirituele binnenwereld omdat hij zich teveel op de buitenwereld richt. Maar deze spirituele zwakheid is geen exclusief gebrek van de negen. Want ook Helpers hebben er last van. Want iedere mens moet zich op de buitenwereld richten, al was het alleen maar om fysiek geestelijk te kunnen overleven voordat hij zich op zijn binnenwereld richt.

Een volgens mijn 2012 algoritme overtuigende negen (asc maagd) die de Pax Christi van uw (zijn magistrale) hier en nu wilde verspreiden is de schilder Johannnes Vermeer. Over zijn geboortetijd kunnen we slechts speculeren, maar dat hij volgens de meer geavanceerde 2012 statistieken op een negen dag geboren was, staat buiten kijf. Die ingetogen rust, de serene stilte van ieder moment, dat was wat hij in zijn schilderij van het melkmeisje verbeelde.

De oprichters van de Pacifistisch Socialistische Partij hadden natuurlijk iets op met de negen. En dat geldt volgens mijn irrationele astrologische statistieken zeker voor de erudiete Frieze theoloog Oene Noorderbos (1896) uit Bozum.

Noordenbos was een erudiete Friese onderwijzerszoon. Hij was een humanist die zichzelf een 'niet-theologiserende theoloog' noemde. Hij was de oprichter van de PSP, die in 1962 tussentijds lid van de Tweede Kamer werd. Hij werd gezien als een vriendelijk en bescheiden man, die als vruchtbaar publicist meer in de herinnering voortleeft dan als politicus.

Het werden in de empirische praktijk dus meer humanistische woorden dan daden, maar een getuigenis was zijn persoonlijke leven wel. Laten we deze oprechte Bozumer met een standbeeld of Stolperstein eren. Op zijn minst in Bozum, waar hij al dan niet als vreemdeling geboren werd.

De PSP werd volgens de Wikipedia opgericht op 27 januari 1957 (32/5) en fuseerde op 27 januari 1991(30/3) met Groen links. Het was een in universele waarden gelovende compromisloze niche partij.

Streekdichteres Johanna van Buren (1881) raakte bekend ver buiten Hellendoorn. Ze haalde zelfs de Canon van Nederland.

Het gedachtegoed van de geniale wiskundige en filosoof Gerrit Mannoury (1876) is ons onbekend. De Engelse wiki schrijft over hem:

Gerrit Mannoury (1867 -1956) was a Dutch philosopher and mathematician, professor at the University of Amsterdam and communist, known as the central figure in the signific circle, a Dutch counterpart of the Vienna circle.

Over de Significs schreven ze:

Significs (Dutch: Significa) is a linguistic and philosophical term introduced by Victoria, Lady Welby in the 1890s. It was later adopted[1] by the Dutch Significs Group (or movement) of thinkers around Frederik van Eeden, which included L. E. J. Brouwer, founder of intuitionistic logic, and further developed by Gerrit Mannoury and others.

... Significs implies a careful distinction between (a) sense or signification, (b) meaning or intention and (c) significance or ideal worth.

Mannoury stelde: .De wiskunde is een menschelijk bedenksel, waarin geen andere waarheid ligt, dan die betrekkelijk is tot menschelijke taal, bedoeling en samenleving..

In het Handboek Psychosynthese van de Joodse psychiater Roberto Assagioli (1888, 5w4) lees ik over de gewone mens (p52):

Men zou van hem kunnen zeggen dat hij eerder 'geleefd wordt' dan dat hij zélf leeft. Hij neemt het leven zoals het komt, en maakt zich niet druk over de vragen naar de betekenis, de waarde en de bedoeling ervan; hij zoekt naar zintuiglijk plezier en probeert rijk te worden en zijn ambities te bevredigen. Als hij wat verder is uitgegroeid, maakt hij de bevrediging van zijn persoonlijke verlangens ondergeschikt aan de vervulling van de verschillende plichten, die hem door zijn familie of door de maatschappij zijn opgedragen, zonder dat hij echt probeert te begrijpen op welke basis die plichten rusten of uit welke bron ze ontspringen. Misschien beschouwt hij zichzelf als 'religieus' en als iemand die in God gelooft, maar zijn godsdienst is op uiterlijkheden gericht en conventioneel,..

Om kort te gaan, hij geloof impliciet dat de enige werkelijkheid die van de fysieke wereld is, die kan zien en aan kan raken, en hij is dan ook erg gehecht aan aardse goederen, waaraan hij een positieve waarde toekent; in feite ziet hij het leven dus als een doel in zichzelf. ...

Het kan echter gebeuren dat deze 'gewone' man door een - plotselinge of langzame - verandering in zijn innerlijk leven wordt overrompeld en verward...

En dat kan het begin zijn van zijn spirituele transformatie. Maar het is helaas niet altijd zo. Zie ook: Self-realization and Psychological Disturbances, by Roberto Assagioli.

De slapende negen staat in het enneagram symbool voor de doorsnee Nederlander in de film Alleman van Bert Haanstra (1916).

De film laat Nederland en zijn bewoners zien in hun dagelijks bestaan, vele verschillende levenswijzen worden op komische, maar ook serieuze wijze gefilmd. De film wordt als uniek gezien, omdat hij vlak voor het ontstaan van de hippie-cultuur werd gemaakt.

Op 2 december 2007 werd Alleman tijdens het IDFA-festival uitgeroepen tot beste Nederlandse documentaire sinds 1945.

Er gebeurt in de buitenwereld al zoveel opwindendst waarom zou je dan naar binnen willen kijken? Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, dat is de veilige moraal voor Alleman.

Pas als de ellende van ons lot ons diep in ons hart treft, zoals in de ets van de vrouw met het dode kind van de beeldhouwster en graficus Käthe Kollwitz (1867, 4w5 of 9), worden wij uit onze droomwereld wakker geschud. We kunnen niet meer door hollen in de zinloze ratrace, maar we staan noodgedwongen stil in het hier en nu.

Mozes waar ben jij? vroeg G'd aan zijn profeet. En: Wat heb je in je hand? Mozes ontving zijn wake up call en roeping: Roeping van Mozes. Maar niet iedereen pikt die boodschap op. Waar gaat het in wezen om?

Ik citeer nu de mij insperende filosoof, theoloog en Jungiaans psychoanalyticus Eugen Drewermann (1940): Citaten van Eugen Drewermann uit 'Wat ons toekomt':

Onszelf worden

God zal ons niet vragen waarom we geen Mozes geweest zijn, geen Abraham of Jeremia. God zal ons heel nuchter en eenvoudig vragen waarom wij, gegeven de omstandigheden, verzuimd hebben onszelf te worden. Niet meer, niet minder. De hele kunst van ons leven is onze eigen maat te vinden; die te leren kennen en waarderen.

Verlies van Zijn geldt voor ieder in de automatische piloot levend mens, want ook al zijn we heel gelovig, bevlogen en/of spiritueel bezig, de focus van onze aandacht is meestal op de buitenwereld gericht. En daarmee hoopt ieder enneatype op zijn manier in het reine te komen. Maar waar andere typen hun passies als woede, trots, lust etc. actief op de wereld los laten, sluit de ogenschijnlijk tevreden negen zich in een soort surrogaat Paradijs op. Hij hoopt zo op liefde, maar vindt slechts een surrogaat moeder in de koelkast of de verdoving van het uiterlijke leven.

Is That All There Is? zong de levenslustige 8w7 Peggy Lee over dit uiterlijke leven. Nee, want er zijn altijd nog meer snacks te vinden in de koelkast, op radio en tv en ik heb nog stapels werk te doen denkt een spiritueel luie negen. De concrete aardse werkelijkheid, dat is het enige dat de spiritueel luie mens meent te kunnen zien. En als daarin toch onverwachts iets vreemds geschiedt, kiest de negen meestal voor de geestelijke verdoving. De negens die ik ken verdragen leed als geen ander. En toch voelen negens als Maarten van Roozendaal (1962) en Brigitte Kaandorp (1962) zich toch zo onbegrepen moe. Het alledaagse refrein is Hein en dat maakt ons banale leven zo moe (spirituele dood).

Refrein: O, was ik maar dood. Wat een gedoe. Elke dag weer leven. Het maakt me zo moe.

Ik heb een heel zwaar leven (*)

Bij mij gaat nooit eens iets vanzelf

daarom ben ik vaak zo moe

Heel veel dingen zijn zo moeilijk

dat ik ze gewoon niet doe

En doe ik wel een keertje iets,

wordt het heel vaak niet gewaardeerd

En daarom gaan veel andere dingen

automatisch ook verkeerd

Waar het paradise lost gevoel de andere enneatypen slapeloze nachten kunnen bezorgen en/of tot creatieve daden zullen inspireren zal de dikhuidige of Teflon negen volgens Naranjo eerder de ijskast opzoeken en met een versnapering achter de beeldbuis gaan zitten. Of gaan klussen in het huis om het gezeur van moeder de vrouw te voorkomen. Maar dat soort plichtmatig en gewoonlijk doen geeft geen spiritueel plezier. Plezier en flow ervaren we pas als we bewust onze eigen waarheid inzien en onze eigen doelen kunnen vaststellen... Laat met niet sterven in een procustusbed.

De negen is een gewoontedier, een klassieke robotmens in de zin van Gurdjieff, die zich liever met andermans futiele problemen bezig houdt, dan met zijn eigen levensproces. De Alleman negen negeert of verloochent zichzelf en zoekt verstrooiing in de buitenwereld. Maar zo'n niet innerlijk geleefd leven is doorgans een surrogaat. Je doet maar iets voor de leven vrede als het echt moet. Maar enige objectieve visie op iets, vergeet het maar. Dat doen de heftige elkaar bestrijjendende achten en enen in het enneagram al teveel. Als de negen echt diep in zijn ziel (de spiegel) kijkt, kan hij een enorm gemis aan Zijn ervaren, namelijk het gevoel dat hij er als mens niet echt toe doet. De negen is vergeten dat zijn leven belangrijk is, dat hij zich geliefd mag voelen zijn als een Koning David en het als vonk van G'd het recht heeft om nu en hier op aarde te Zijn.

De negen gaat naar de drie

> Top <

Negens zijn van nature niet zo gedreven als drieën, maar als ze eenmaal de Heilige Geest ontvangen, zijn ze moeilijk te stuiten. Dan geloven ze net als drieën in doelen en missies, maar ze zijn daarin wat minder concreet (smart). Omdat een uit zijn slaap verdreven negen op zoek gaat naar universele liefde in een materialistische wereld. Maar die vage droom vorm te geven, dat is geen gemakkelijke taak.

Een negen die zijn wake-up call ontvangen heeft en zich geroepen voelt om een doorbraak te forceren, dat is toch een heel ander verhaal. Want die negen houdt op met de eindeloze spirituele zelfverloochening en trekt nu zelf eens aan de bel. En opeens staat daar een persoon die iedereen versteld doet staan.

Ik heb het nu over de moderne negens die in attachment type tijden leven. Dit in tegenstelling tot de hierboven besproken negens die in 4 en 5 tijden leefden. Laat ik daar nu maar eens wat concrete voorbeelden van geven.

Een ontroerend voorbeeld van de zichzelf verloochende negen ziet u in dit filmpje van Susan Boyle die geboren is in het typische negen jaar 1961: One of the best inspirational videos ever - Susan Boyle - Britains Got Talent 2009. Ze was 47 jaar oud toen ze in 2009 haar droom wilde verwezenlijken. Maar ze liep weg van de camera's nadat ze die droom bijna zo goed als verwezenlijkt had. Iedereen stond versteld van haar talent. Come back here, riepen de juryleden. Maar een negen staat niet graag zelf in het centrum van de aandacht. Ze kon zich niet voorstellen dat ze de liefde van het publiek waard was. En minachting was ook de eerste reactie van het publiek - totdat ze haar liefdevolle en hoopvolle stem liet horen.

Haar lied was: I Dreamed a Dream uit musical Les Misérables van de diep voelende vier Victor Hugo (1802). De jury bestond van links naar rechts uit Piers Morgan (6w5), Amanda Holden (3w4) en de aanvankelijk laatdunkende Simon Cowell (2w3).

Een andere negen die ik leerde te waarderen was de Engelse hofschilder Francis Cotes (1726), die als geen ander de essentie van zijn zijn 3-6-9 tijdgenoten wist te portretten. Hij werd een pionier in de pastel schilderkunts waarin de ogenschijnlijke verdeeldheid tussen de mensen niet zo benadrukt werd.

Maar natuurlijk niet als u blind blijft voor de zovele alternatieve visies. Want dat is de valkuil van een welbedoelende negen of niet een helpende drie of twee die een deal (pact) diee een (idealistic) doel voor ogen hebben. Zonder door te hebben waar ze nu echt (8) voor staan. Maar dat is lastig in een dor langzame planeten bepaalde overgangstijd.

Voorbeelden van type 9

> Top <

Ik noemde de in 2013 overleden negen bard Maarten van Roozendaal (1962) al. Hij verdient een profiel (Graf) omdat niemand zo mooi over het wezen van de negen zong. En tevens zo hoog scoorde op de negen. Toeval of niet? Was het een ascendent in leeuw kinderziel die over de man die naast hem stond sprak? Ik weet het niet.

Redt mij niet versta ik als doodt de Abel in mij niet. Oftewel normaliseer of verbeter mijn ziel niet volgens jouw oudbakken opvattingen. Want dan doodt je mijn zielsbestemming.

Waarom zijn mijn 16+ kinderen nog steeds zo gek op de Donald Duck? En heb ik er ook zelf wel gein in? Omdat deze stripverhalen toch veel over onze aspiraties en teleurstellingen in het hier en nu zeggen: Maarten van Roozendaal: Mijn liedjes zijn net stripverhaaltjes:

Hij maakte deel uit van het krakerscircuit en doolde jaren doelloos over straat. Na een zenuwinzinking kroop hij achter de piano, won pardoes het Amsterdams Kleinkunstfestival en heet nu één van de grootste cabarettalenten.

Ook de driedubbele kreeft trabadour Stef Bos (1961) komt uit die verloren generatie. Deze kinderen groeide niet alleen niet alleen op met Donald Duck, maar ook met de beelden van de Vietnam Oorlog op televisie. En in welke gevonden feiten moet u dan geloven?

De Nederlandse tegenhanger van Barack Obama (1961) is André Rouvoet (1962). Rouvoet is natuurlijk geen neger maar hij komt wel uit de Bible belt en dat is in Nederland wel zo stigmatiserend. Ik zie bij hem ook veel twijfel passend bij de zes in Het vermoeden. .

De negen geeft je een soort minderwaardigheidscomplex. Het zet je op achterstand. Bij de negen gaat het om een soort negatief imago dat niemand wil hebben. En die ogenschijnlijke weerloosheid als je je beroept op oude, vage en tegenwoordig niet ter zake doende waarden en normen als onvoorwaardelijke liefde en respect voor anderen maakt je het ideale object voor spot en pesterij. Je wordt een soort Adje uit een achterhoek die kreatief is met kurk. Heel leuk, maar wat kun je er in de praktijk mee doen? Een Winnaar wordt je er niet mee. Maar wel een genegeerde filosoof.

Arie Slob (1961) heeft trouwens hetzelfde 9>3>6 profiel. Relatief veel partijvoorzitters werden als negen berekend. Net als de 7 staat ook de 9 bekend als bruggenbouwer en diplomaat. Ik zie Peter van Heeswijk (1962), Lilianne Ploumen (1962) en NSDAP partijsecretaris Martin Bormann (1900) die de bijnaam Der Schattenmann kreeg.

Bad boy van het CDA Henk Bleker (1953) heeft die negen kant ook, maar de eigenwijze 1 en 8 kant scoorden wat hoger in 2012.

Politicus en ex-diplomaat Frans Timmermans (1961) is waarschijnlijk een negen. In Kloostergasten vertelt hij iets over zijn verdriet over de katholieke kerk (pedopriester).

De komende tijd zullen we zien hoe deze diplomatieke negen met veel zes in de international politiek manoeuvreert. In P&W van 29/11/2012 (18/9) werd daar al een voorproefje van gegeven. Obama (9w1>6>3w4) kreeg van hem een 7. En hij stemde t.a.v. Palestina neutraal, gezien de politieke verhoudingen.

Ook Pauline Krikke (1961) is van die generatie. Ze werd naar Den Haag gehaald vanwege haar bemiddelende capaciteiten.

Marjan Rintel (1967) scoort ook hoog op de negen.

Ze volgde in het rampjaar 2020 de optimist tot in de kist Roger van Boxtel (1954) op. Helaas heb ik van beiden geen geboortetijdtijd. Van Boxtel had die kreet van zijn vader overgenomen. Maar die optimist was wel van heel een andere generatie.

PvdA partijvoorzitter en minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Lilianne Ploumen (1962) is geboren op een 9w8 dag. Als dit geen 9 is, klopt mijn systeem waarschijnlijk niet. Ze scoort namelijk nog hoger op de negen dan Cornald Maas. En ze heeft genoeg 3 om met Rutte de competitie aan te gaan. Een aanstaande MP? Waarschijnlijk heeft ze als negen toch te weinig charisma. En ook mist ze ervaring om met de gevonden feiten om te gaan van allemansvriend Rutte (die via de huizen een 9 bleek te zijn). Terwijl hij zich presenteerde als de voorman van de harde werkers, maar dat imago had was slechts aangeleerd.

Marja van Bijsterveldt (1961) werd via de MAVO een van de meest invloedrijkste vrouwen van Nederland. Op youtube staan er veel interviews met haar. Compromisbereidheid en het zoeken naar balans vallen op. Ze zegt: We leven niet in iconen, maar in de werkelijkheid. De een, acht en negen zijn de buiktype in het enneagram.

De geboortedag 1 januari 1962 is altijd wat verdacht in sommige landen, maar Haci Karacaer zou wel eens een ware Vredestichter kunnen zijn. Iemand die tegenstellingen probeert te overbruggen. In 1962 berekende ik vooral 9w8>3w2 dagen.

Columniste Ebru Umar (1970) kreeg doodsbedreigingen van jeugdige Nederturken vanwege haar initiatieven. Ze verbaasde zich over hierover.

Ze is op dezelfde dag geboren als BBC documentairemaker Louis Theroux (1970), die op zijn reizen ongewone mensen (Indian gurus) tegemoet treedt als een Alice in Wonderland.

Generaal Han Bouwmeester (1962) scoort ook hoog op de negen. Net als Käthe Kollwitz (1892) wist hij wat oorlog met een mens doet.

Danny Blind (1961) scoort hoog op de negen. Ik ben geen voetbalfanaat, maar er zal wel enige wijsheid in zijn naam steken.

Harm Edens (1961) is ook in datzelfde negen jaar geboren.

Laetitia Griffith (1966) die in Felderhof voorkomt is geboren op een 6 dag.

Andrea Vreede (1962) heeft de vredestichter al in haar naam. Ze kan zelfs de escapades van de knallende 8w7 Silvio Berlusconi (1936) aan ons uitleggen

Cornald Maas (1962) scoort hoog op de negen. Hij is een culturele duizendpoot. Ik vond weinig interviews met hem. Hij interviewt vooral anderen. Niet op prime time, maar in de late uurtjes want het gaat om het stiefkind van onze televisie: De cultuur waarin wij leven .

Op KoffieMax van 27 maart 2012 met Myrna Goosen (9>3 in 2012 ) zijn Stine Jensen (1m30s) en Conrad Maas (18m47s) te gast. Ik geef de tijden er maar bij, want het is wel veel koffiegeleuter. Grappig en opmerkelijk is dat filosofe Stine Jensen over we spreekt, maar dan vooral de visie van haar eigen imagotype 3 bedoeld. Net zo goed als de extreme 5 Denker Martin Heidegger (1889) met Das Man und sein Dasein zijn denkende 5w4 generatie bedoelde. Ze bedoelden hun eigen wereldvisie.

Voor het geval u dat nog niet doorhad en net als ik ooit (een attachment type) Heideggers boeken en denken als onbegrijpelijk en mij wereldvreemd terzijde schoof. Maar toch heeft Heideggers Weltfremd denken immens veel invloed gehad. Alleen al om die reden vind ik het inspirerend en nuttig om de geboortedag van filoso fen en belangrijke gebeurtenissen te berekenen.

De kampioen van het koffiegeleuter is wel Albert Verlinde (1961). Hij wilde al jong beroemd worden, maar hij had er geen idee van wat hij met zijn roem wilde doen. Later werd hij een succesvol producer. Iemand die anderen hun stem (her)gaf. Hij legde een lange weg af. Hij werkte als een buffel, maar niet zo efficiënt als een drie. Zo wilde hij geen shockerend cabaret maken. Dom, want dat schiet in medialand natuurlijk niet op. En daarbij komt nog bij dat een echte drie de eenmaal gestelde doelen (uitdagingen) als een terrier najaagt, terwijl een negen maar met de stroom meegaat. Maar deze negen had mazzel en is nu een der best betaalde celebrities in medialand

Er is ook een 24 uur met Albert Verlinde beschikbaar. Hij zegt hierin op 5 minuten dat hij een Einzelgänger was. Even later (6m30) vertelt hij over tien jaar succes van RTL Boulevard, maar het lijkt net of dat niet gewaardeerd mag worden. Ik ben zo'n meubelstuk dat de mensen niet eens zien wat ik doe.

Zijn jaargenoot en partner Onno Hoes (1961) scoort in 2012 ook hoog op de negen.

Thomas von der Dunk (1961) lijkt ervan te houden anderen tegen zich in het harnas te jagen. En dat past niet bij het alles voor de lieve vrede type 9 gedrag uit het boekje. Maar niet alleen de fobische zes kent zijn contrafobische tegendeel. Ook de negen kent een vlucht naar voren. Een drang om de dwangmatigheid van aangeboren neigingen te overstijgen. En als dat onbewust gebeurt kan het om het afweermechanisme overdekking door het tegendeel oftewel reactieformatie gaan.

Vrijwel alle enneagram auteurs associeren dit afweermechanisme met type 1, waarbij type 1 door wat al te vriendelijk te doen zijn innerlijke boosheid over de niet perfecte wereld tracht te maskeren. Maar dwangmatige overcompensaties als overdekking door het tegendeel mag je op alle probleemgebieden bij ieder mens die niet lekker in zijn vel zit verwachten. Zoals bij de contrafobische zes die uitroept: Ik ben niet bang, kijk maar hoe heldhaftig ik me gedraag. Of een negen die ineens heftig opkomt voor de als onbelangrijk terzijde geschoven rest van de wereld. Dat onrecht triggert iets in hem. En het dwangmatige eraan herken je eraan als iemand zich te beheerst of juist te ongeremd uit. Dus vanwege het woordje te.

In de boeiende VPRO (7w8) Tegenlicht uitzending In de ban van Israël komt de cultuurhistoricus Thomas von der Dunk uitgebreid aan het woord. Hij wordt boos over de kortzichtigheid van type 1 minister Uri Rosenthal die niet in staat is door de bril van de meerderheid de wereld te bekijken. De negen ziet natuurlijk ook die andere perspectieven. Hij speelt hier niet de rol van een rol van een Ik weet het beter woedetype, maar met zijn hoge en geaffecteerde stem speelt hij de rol van nar:

De nar was de enige persoon aan het hof die openlijk kritiek op de vorst mocht leveren. Net zoals opstandige pubers de gevoelige zenuwen van hun ouders mogen raken. Maar de nar aan het hof had een meer kwetsbare positie dan de erfgenamen van de koning: Alleen als de nar het oprecht meende en tevens loyaal bleef aan de idealen het koninkrijk, mocht hij met zichtbaar geveinsde woede de koning aanklagen. Want het moest wel een grap blijven. Anders kostte het hem de kop.

En ook dàt is een aspect van de zich diep in zijn hart een underdog voelende negen met de angstige zes als basis. En ik geef grif toe dat als ik deze getallen niet berekend had, ik hem als cultuurhistoricus misschien wel als een diep voelende 4w5 zou duiden. Het type van Ik ben uniek. Maar daarmee verklaar je niet dat 3-6-9 attachment type patroon dat zowel in zijn gedrag en de statistieken bespeurbaar is. Deze emotionele man schrijft geen treurig gedichten op de hei, maar hij zoekt het publieke debat op. En dat is tegenwoordig wel zo effectief.

Lucia de Berk (1961) was voor mijn gevoel een typische negen die anderen over zich heen liet lopen, maar ik berekende haar aanvankelijk als een hardwerkende drie. Pas in 2012 kwam die negende dag boven water..

Zie: Lucia de Berk by NOVA 14-4-2010.

De geboortedag van haar advocaat en redder Geert Jan-Knoops (1960) scoort hoog op de 2, 3 en 9.

Cabaretière Brigitte Kaandorp (1962) is volgens het 2010 algoritme een ongelukkige 3w2 met veel 9 spleen: Ik heb een heel zwaar leven. Maar ik realiseerde me later dat ze eerder een typische negen met veel drie is. Hoezo je druk maken over je imago of voorkomen? Brigitte Kaandorp doet dat niet: Ze is op het podium gewoon degene die ze is. Een Zon in Vissen.

Haar zwaarmoedigheid is natuurlijk ook een aspect van de vier, maar de vier is een rejection type met een pad naar de een. Volgens het enneagram moet de vier leren om meer nuchter te zijn en dat hysterische stampij (4>2) over de te verwachten tegenvallers los te laten. Je kunt je soms pijnlijke verleden nooit ongedaan maken: Het is er natuurlijk wel, maar Let it be.

Maar het gelaten mild soort zwaarmoedigheid van Brigitte Kaandorp, het lachen over, het afstand nemen van en het niet persoonlijk opnemen van het persoonlijke levenslot is meer de weg van de negen die typisch ook hoog op de Helper scoort. Na het eerlijke Ik ben hem kwijt zegt ze heel nuchter voor haar 3-6-9 publiek: Nou, dat is nogal herkenbaar, zo te horen. Want ze beseft dat anderen ook hun schaduwzijde zien. Ook leuk: Brigitte Kaandorp - Elsbeth Vliering (Chez Marcanti Plaza - 1995). PS: de grote boze man is Bert Klundert (1956, 2 jaar)

Myrna Goossen (1962) is de geraffineerde schorpioen variant van haar geboortejaar.

Dezelfde Tijd voor Max uitzending geeft toevallig ook een portret door royalty watcher en promovenda Daniela Hooghiemstra (1967) van de 5w4 zendeling en pedagoog Kees Boeke (1884) die de prinsessen Beatrix, Irene en Margriet in zijn werkplaats opvoedde op verzoek van de mystieke 5w4 of 9 koningin Wilhemina (1880). De mystieke 2w1 prinses Irene (1939), welbekend van het spreken met bomen, kreeg hier een ogenschijnlijke leerachterstand. De 8w7 prinses Beatrix (1938) schoot er - hij was haar desintegratietype - voor haar gevoel weinig mee op en wilde als eerste de voor haar te vrije school verlaten.

Bas Haring (1968) lijkt vooral een helpende 9>3w2 te zijn: De bovenkamer. Wat is denken? Gast: Bas Haring. Hij beseft dat we niet weten wat anderen denken, we weten zelfs niet of iedereen dezelfde kleur blauw ziet. Dat is typisch voor een negen die meer dan enig ander type inziet dat iedereen anders voelt en denkt. En het bijzondere is dat hij ingewikkelde dingen ook nog aan kinderen kan uitleggen.

Interviewer Jan Jaap van der Wal (1979) scoorde als 3w4.

Tommy Wieringa scoort hoog op de negen. Zjn boeiende interview met Barack Obama vertelt veel over de negen.

Presentator Jeroen Pauw (1960) heeft zowel 3 als 9 kenmerken. Naast Paul Witteman dommelde hij nog wel eens in tijdens een life uitzending.

Thrillerauteur Saskia Noort (1967) scoort hoog op de 9w8 en 3w2. Uit de documentaire haal je er niet meteen een negen uit, maar ze is wel een attachment type in die zin dat ze zich op anderen richt. Dat is ook een type 2 item, vandaar dat negens meestal ook hoog op de twee scoren. Haar moeite met succes past bij de zes en negen. Type drie vindt dat belangrijk, in ieder geval als belangrijke anderen dat ook zien. Maar Noort schreef volgens critici geen echte literatuur, maar damesthrillers of “thrullers”, te vergelijken met de keukenmeidenromans van Courths-Mahler.

Op haar website staan diverse interviews met haar: In het uitstekende diepteinterview van Volkskrant Magazine zegt ze dat ze maar moeilijk genieten kon van haar succes. Het grote publiek vindt haar fantastisch, maar de critici hebben er moeite mee. Ze was eerder cynisch over haar dromen (een 6 of 9 in de stress eigenschap), maar gelooft er nu weer in (9=>3). Het is een goed artikel, waarin ze steeds weer aangeeft dat de moeite heeft met de rol van de succesvolle drie. Als ze schrijft is ze introvert, maar voor haar optredens had ze aanvankelijk een coach nodig: Je moet leren in de rol te kruipen van je publieke alter ego. Een geboren drie voelt dat meestal zelf wel haarfijn aan.

Het vet gedrukte: Ik ben een (redelijk) bescheiden vrouw die graag geliefd is en iedereen wil geven wat hij vraagt geeft misschien wel de essentie weer van de negen (en twee). Almaas noemde dat Heilige Liefde. Ze vertelt ook over haar eenzaamheid als ze na succesvolle avonden weer naar huis ging en haar partner zat te kniezen. Ze zegt: Ik ben bang voor woede. Als iemand boos is, weet ik nooit wat ik moet doen. Ik schreeuw niet vaak terug .. Al die woede heb je toen maar weggestopt in je boeken? Stilte. Het zou best kunnen dat ik geen thrillers was gaan schrijven als dit niet was gebeurd. Ik ben gefascineerd door de flip side. Daar gaan al mijn boeken over. Mensen kunnen leuk en aardig lijken, maar opeens kan het anders zijn en zie je hun donkere kant.

In niet attachment tijden, had je ook vredestichters. Lees Geschiedenis24 maar eens na over de Hofmans affaire: De politieke leiders zijn onwennig en ongerust maar ook echtgenoot Bernhard ergert zich meer en meer. Hij is niet de man van het pacifisme. Hij is de man van de NAVO en voor een sterk militair overwicht als middel tegen een dreigende oorlog.

De mystica Greet Hofmans (1894) moest uiteindelijk het veld ruimen, maar niet zozeer vanwege haar genezende intenties, maar vanwege haar pacifisme.

Bart de Ligt (1883) werd in Engeland "the Gandhi of the West" genoemd. In Nederland bleef hij onbekend. En ook ik was vergeten hem in te voeren als een bekende Nederlander. Of meer waarschijnlijk: Hij verdweeen van de kaart na een StarOffice crash.

Kardinaal Alfrink (1900) scoorde via de huizen torenhoog op de vredestichter in het 2012 algoritme. Hij was voorzitter van Pax Christi Nederland. Zijn deze astrologische berekeningen wonderbaarlijk of is het slechts toeval? Zou een Lieve Heer dat hebben voorbestemd? Terwijl ik dit opschrijf (6/9/23 0h20) hoor ik de bosuilen in Erkensruhr zingen.

De door de meesten vergeten joodse goochelaar Theo Bamberg (1875) scoorde in 2012 torenhoog op de negen.

Wist u dat de jongste kardinaal ooit, statistisch gezien ook een uitgesproken type 9 was?

Infante Luis, Count of Chinchón (Luis Antonio Jaime de Borbón y Farnesio; 25 July 1727 – 7 August 1785), known as the Cardinal Infante, was a Spanish infante and clergyman. He was a son of Philip V of Spain and his second wife, Elisabeth Farnese. He was cardinal deacon of the titular church of Santa Maria della Scala in Rome, archbishop of Toledo and as such primate of Spain. He is listed in the Guinness Book of World Records as the youngest-ever cardinal.

Het portret van de jonge kardinaal is van de hofschilder Louis-Michel van Loo (1707).

Een prachtig voorbeeld van een vredestichter via de huizen was de Concertgebouw dirigent Eduard van Beinum (1900). Hij was de opvolger van de met de nazi's collaborerende Willem Mengelberg (1871). Er staat een boeiend Portret dirigent Eduard van Beinum van het Koninklijk Concertgebouworkest (1984) van hem op het internet.

Hij was als een bescheiden dirigent (primus inter pares), zowel een vader en vriend van al de met elkaar samen spelende orkestgenoten, zowel in het binnen- als buitenland. Bestudeer de film, luister naar de magie van de muziek en de resonatie ervan.

Een hoge score op negen in de huizen zien we ook bij andere vredestischters terug. De op een vijf dag geboren NATO voorzitter Joseph Luns (1911) had ze in al mijn 2010 statistieken. Zijn doel was om de Westerse democratieën te verenigen in de strijd tegen ons ondermijnende totalitaire systemen in het Oosten, met name die van Rusland en China. En helaas is dat onderwerp nog steeds actueel.

Zou het niet beter zijn voor deze wereld als we ons allen schaarden achter de wereldvisie van de nieuw opkomende grote wereldleiders als Putin en ? Nee, denk ik dan, omdat de zich als grote leiders presenterende geboren ego idioten niets van hun grove en vaak criminale fouten uit hun verleden willen leren. Hun bescheidenheid is slechts geframed. En hun belangen zijn regionaal.

Ook de langst zittende premier Mark Rutte (1967) heeft een negen Luns profiel in de huizen. Met dit maal meer een Doener dan een Denker aan het roer. Maar de noodzaak om in tijden van crisis en manipulatie de koppen bij elkaar te houden is enorm. En die taak deed Rutte tijdens de Corona crisis best wel goed. Hij vertrouwde en beriep zich op de institutionele wetenschappers. Lees het briljante boek De gezagscrisis van de filosoof Ad Verbrugge (1967). Maar de wappies hadden geen vertrouwen meer in die door de overheid gefinancierde instituties. Die gingen volgens Spinoza hun eigen ongerede weg. Met meer onnodige Corona doden tot gevolg.

Ook al stemde ik nooit op Mark Rutte's partij, mijn stem en zegen als crisis manager heeft hij wel. Maar ik stem liever op professionals die gewoonlijk aan preventie doen, dan op degenen (Visie bestaat niet) die hun ontische gatenkaas later wel menen te kunnen fixen. Want de door Spinoza waargenomen empirische wereld werkt nu eenmaal niet op de drie manier van mooie woorden tellen en bijpassende VVD doelstellingen. Het gaat immers niet om uw verheven ambities, morele doelstellingen, maar om de gevonden uitkomsten in uw praktijk en staat van doen. Historisch inzicht is niet alles, hoewel u er wel uw profijt mee kunt doen.

Een metafysisch raadsel. Wat hebben de VVD-er Mark Rutte (1967) en de KVP-er Joseph Luns (1911) astrologisch gezien met elkaar gemeen? Een hoge 9 score in de huizen. Maar de 5w4 Joseph Luns bleef natuurlijk daarbij wel een rationeel denker.

Besef wel dat de nu beroemde vredestichters niet automatisch voor hun deugden werden gewaardeerd. En dat geldt al helemaal als ze vrouw of zwart waren. Als witte mannen sprookjes verzinnen worden ze gewaardeerd vanwege hun creativiteit. Donald Trump kan aldoor onzin uitkramen en toch door zijn publiek als een daadkrachtige president ervaren worden. Want die leven in een cognitieve zeepbel en zijn al net zo out of reality als hun virtuele held Donald Trump zelf is. Maar als vrouwen of ander minder bedeelde groepen zoiets dwaas doen als Trump, of alleen maar heel subtiel hun zielenroerselen wensten uit te spreken, worden ze door nog steeds door de heersende witte mannen bepaalde virtuele realiteit voor dom en dwaas versleten.

Over de op een Romantische 4w5 dag geboren 9 Hedwig Courths-Mahler (1867) schrijft de Nederlandse Wiki:

Courths-Mahlers romans moeten tot de "verstrooiingslectuur" worden gerekend, niet tot de eigenlijke literatuur. Ook in Nederland worden haar verhalen, die wat verloop betreft, in enkele gevallen enigszins aan het sprookje van Assepoester herinneren, door sommige critici smalend "keukenmeidenromannetjes" genoemd. Haar werken behandelen steeds dezelfde cliché-achtige thema's: Mensen, die sociaal achteruitgesteld zijn, bijvoorbeeld door onterving, maar vaak wel nog contacten onderhouden met mensen uit een hogere stand, zoals de adel, (de verhalen spelen meestal voor de val van de Duitse adel aan het eind van de Eerste Wereldoorlog), overwinnen deze standsverschillen door de liefde. De hoofdpersonen moeten tegen intriges opboksen, maar komen uiteindelijk tot elkaar, en verkrijgen rijkdom, geluk en aanzien. Ondanks de, naar de inzichten van tegenwoordig, conservatieve opvattingen over het mannelijke en vrouwelijke rollenpatroon, worden deze boeken nog steeds graag door een brede kring vooral vrouwelijke fans gelezen.

Maar de psycholoog Carl Gustav Jung (1875) nam de zogenaamde clichés van de keukenmeidenroman wel serieus evenals de archetypen van de ziel: Dat weet ik al, zegt ons verstand: Ik hoef dat verhaal niet meer te horen, want het is me al te bekend. En toch is dat al te bekende gemeenschappelijke juist steeds weer onze ego valkuil. Omdat een vis de zich omringende waterige omgeving niet herkend: Autobiografie in vijf hoofdstukken.

De op een 4w5 dag geboren Henri van Wermeskerken (1882) scoort hoog op de negen via zijn huizen.

Van zijn moeder kon ik de geboortetijd niet achterhalen (*), maar we hebben wel een KNAW biografie.

Jhr. Pieter van der Meer de Walcheren (1880) was een Nederlandse dichter en schrijver, die monnik en pater werd.