Type 6: De Loyalist

> Profiel & Enneagram Index <

Ik berekende geen fobische zes in de serie Profiel. Fobische zessen en negens plaatsen zich minder op de voorgrond. Of ik heb het mis met mijn systeem. Maar u kunt de klassieke zessen in de tabellen opzoeken door naar de tekenreeks 6>9>3 te zoeken. En dan de hamvraag beantwoorden, wat is astrologisch gezien nu een typische zes? Ik weet het niet. Maar ik kan u wel veel over het denken van de zes vertellen.

Kenmerken van type 6

> Top <

De basiszonde van de zes is de angst. Angst voor wat? Vooral voor de toekomst, want zessen zien overal gevaar loeren. Zessen schrijven daarom de beste Hoe overleef ik boeken. En ze vertrouwen op de autoriteit van traditie en wetenschap. Maar achter die angst voor gevaar van buiten, schuilt vooral de eigen innerlijke onzekerheid van de zes.

De zes heeft een soort gebrek aan basisvertrouwen (basic trust) dat wat er ook gebeurt het wel goed komt. En daarom sluit hij zich liever bij anderen aan, leert de regeltjes van anderen (alleman) en past zich wat aan, maar achterdochtig blijft hij toch wel. En ook cynisme is de zes niet vreemd.

Loyalist wordt hij ook wel genoemd. Iemand die te lang in een ongelukkige relatie blijft, grap ik wel eens. Want een fobische zes houdt niet zo van verandering. En van een snelle drie cultuur met veel concurrentie en aldoor oppervlakkige verandering onder het credo van vooruitgang, daar houdt een fobische zes al helemaal niet van.

Dan snappen deze zessen eindelijk een beetje hoe het in de praktijk werkt, en dan veranderen de bobo's weer de regels. Dat veranderen van de regels maakt een zes boos en onzeker.

De kritische zes bouwt liever voort op een doorwrocht systeem met heldere regels. Dan weet hij tenminste waarvan hij afhankelijk is en hoe hij zich moet gedragen. En hij verwacht impliciet dat iedereen dat op de brave zes manier zal doen. Een zes is dan ook onaangenaam verrast als een meer dominant type als de twee of acht alle regels aan hun laars lappen.

De psycholoog Erik Erikson (1902, 5w4) sprak van het basic trust versus basic distrust dilemma, dat alle zuigelingen kennen. Moeder komt en moeder gaat en je weet nooit zeker of ze op tijd terug komt. Of ze er überhaupt nog wel voor je is. En dat geeft een gevoel van machteloosheid, dat diep in ieder mens verborgen blijft. En soms bij panische angst breekt het door. Of anders wel in de martelkamers van Big Brother waar je van de grillen van beulen en bewakers afhankelijk bent. Ben ik nu cynisch? Nee, ik ben een zes die ook dat aspect van het leven inziet.

Maar normaal gebruiken we onze afweermechanismen, om die duistere en primitieve afspiegeling van de wereld binnen ons te beheersen. Die afweermechanismen maken deel uit van ons ego. Ieder mens kent een hele reeks afweermechanismen van primitieve ontkenning en verdringing tot sublimatie. Bij de zes staat volgens psychiater Naranjo en navolgers het afweermechanisme van de projectie op de voorgrond, maar projecteren doen we allemaal. De afweermechanismen die we gebruiken zeggen daarom waarschijnlijk meer over ons niveau van psychische gezondheid dan over ons enneatype.

De zes is ook een attachment type, dus iemand die zich actief op zijn omgeving afstemt. Dat kan tot conformisme lijden, maar het gaat de zes vooral om de goede en vertrouwde sfeer. Fobische zessen houden nu eenmaal niet van ruzie en dat hebben ze met de negen gemeen.

De arts en ziekenhuisbestuurder Marcel Levi (1964) werd in 2016 Nederlander van het jaar lezen we op de Wiki. Maar wie kent hem?

"Nederlander van het Jaar is de persoon die als geen ander een stempel op het jaar heeft gedrukt, dat jaar symboliseert of dat jaar een bijzondere prestatie heeft verricht. Dat laatste geldt zeker voor Marcel Levi (52). Hij heeft het AMC in Amsterdam de afgelopen zes jaar zo goed geleid, dat dat opviel in het buitenland. Vanaf 1 januari 2017 is Levi bestuursvoorzitter van de verzameling ziekenhuizen in Londen die samengevoegd zijn onder de naam University College London Hospitals, een ziekenhuis van wereldfaam."

Deze crisis manager ziet er niet mee dat hij relatief onbekend is, lezen we in W. Wansink, W. Marcel Levi: Zondagskind in zorgland:

Marcel Levi, bestuursvoorzitter van het AMC, is wars van uiterlijk vertoon. “Ik hoef geen auto met chauffeur. Ik heb een fiets. Anderen horen in de schijnwerpers te staan, niet ik.”

En dat is een verschil tussen de zes en meer op gezien worden gerichte drie. De drie etaleert zijn prestaties veel meer.

Maar zijn zessen dan niet uit op resultaat? Jazeker wel. En zeker in tijden van crisis. Maar het gaat bij Loyalisten niet zozeer om hun eigen gewin en behoeften. Ze zijn hier, als arts of bestuurder, vooral geinteresseerd in het wel en wee van hen die vertrouwen in het stelden. En gaan niet zozeer voor de winst in de ogen van buitenstaanders. Ze gaan voor anderen tot aan het naatje, maar vergeten nog wel eens om aan zichzelf te denken:

Marcel Levi wil uitblinken. “Dat streberige zit erin. Ik ben erg resultaatgericht en minder procesgericht. Het volstaat niet om te zeggen ‘ik heb mijn best gedaan maar het is niet gelukt’. Het gaat erom dat het lukt. Ik accepteer dat iemand zijn werk niet altijd optimaal voor elkaar krijgt. Maar het uitgangspunt is het resultaat. En niet ‘ik heb zo hard gewerkt’.

Maar daar is wel ethisch besef voor nodig. Kwaliteit van leven. Daar gaat het om.

“If you take a cancer patient who has undergone lots of therapy, but the disease has come back, there is a point in time where you have to think about not undergoing more treatment because you have to think about how likely it is to work or cost in terms of quality of life.

“I’ve seen physicians go too far and offer treatment to their patients that is not going to help them.

“I often think that this time would have been spent better with family and friends, doing something nice rather than going to the hospital.”

Een ander goed voorbeeld van een loyale zes is de intensivist Diederik Gommers (1964). Hij heeft de pit van een contrafobische zes om in crisistijd zijn bezorgde standpunt over de Corona epidemie van 2020 naar voren te brengen. Maar hij is wel een klassieke loyalist die niet om de gegeven feiten van de IC apparatuur heen kan. Met een strakke “Yes, we can do it “ slogan lost u de problemen van uw intensive care (IC) patiënten niet op. Het is vooral hard werken, met een grote kans op verlies als u steekjes laat vallen. En maak daar - vechten tegen de bierkaai - eens een routine van.

Zessen hebben toegang tot een soort zesde zintuig voor wat er achter de schermen in hun omgeving speelt. En dat is niet altijd een pretje, want het gaat eerder om vage gevoelens dan om gemakkelijk te verifiëren feiten. Bespeuren ze een prettige sfeer, dan zullen ze ervan genieten, maar wat doe je als als je verborgen agenda's en gemanipuleer bij de ander bespeurt of boosheid of verdriet, die u met die uw sfeergevoelige zintuig al eerder dan de ander ervaart? Wat neemt u dan waar?

Wat doet u als u bij anderen emoties bespeurt die ze zelf verdringen? Gevoeligheid en empathie zijn mooie eigenschappen, maar er zijn behoorlijk wat mensen die u ermee op de kast kunt jagen. Schat, is er wat? Nee, niets, hou toch eens op met dat gezeur.

Loyale zoogdieren zeggen niets als hun baas door emoties van slag is geraakt. De hond kijkt zijn baas begripvol aan en fungeert daarmee als een emotionele container voor diens emoties. Misschien bedenkt de hond een list en en zorgt hij ervoor dat de baas een luchtje gaat scheppen. Dat lucht beiden op. Maar de zes is een rationeel hoofdtype en hij zal dus via theorieën orde op zaken proberen te stellen. En die luchten doorgaans niet echt op.

De rechterhand van Wilders, Martin Bosma (1964) is volgens al mijn statistieken een fobische zes met vijf vleugel.

Op youtube stond Onvervalst PVV geluid ! Met Martin Bosma. Hij wordt hier door drieën nogal aangevallen op een vermeend gebrek aan visie, waarbij ze bedoelen dat hij niet met een oneliner kan uitleggen waar hij voor staat. Dat klopt, want daarom schrijft deze man liever boeken. De zes is nu eenmaal ambivalent en dan heb je meer woorden nodig om je uit te drukken. Twitteren met one-liners is meer iets voor drieën en contrafobische zessen.

Op http://nl.wikipedia.org/wiki/Martin_Bosma lees ik:

Bosma is er een tegenstander van dat de PVV een traditionele ledenstructuur krijgt. In zijn boek, De schijn-élite van de valse munters, betitelt hij dit model als negentiende-eeuws en achterhaald. Bosma stelt dat het model partijdemocratie allang dood is.

Lang Leve de onfeilbare visionaire zieners als Geert Wilders. Want Geert Wilders is nu eenmaal het enige stemgerechtigde lid van zijn partij. En Geert Wilders kan Martin Bosma uit zijn partij verwijderen als dat hem beter uitkomt. Maar hij loopt dan wel het risico dat Martin Bosma zijn eigen partij opricht. Met stemmenverlies voor Wilders tot gevolg.

Piet Adema (1964) scoort ook torenhoog op de loyalist. Maar aan wie moet je nu loyaal zijn?

Adema lijkt een extreme twijfelaar die er dus niet in slaagt anderen te overtuigen.

In enneagramboeken wordt de zes wel in verband gebracht met de gedisciplineerde Befehl is Befehl cultuur van Pruisen. Dit idee stamt van Naranjo. Maar om de rijke Pruisische cultuur en wetenschap hiermee op te schepen? Laat staan alle zessen? En was de drinkende en aan porphyrie lijdende Soldatenkönig eigenlijk wel een zes? Zie Mad monarchs:

Frederick William I of Prussia (1688-1740) is known as "The Soldier King". He gave Prussia its famous, disciplined army. He had a special regiment of Potsdam Giants, consisting of especially tall men, whom he never risked in battle. When he was ill or depressed, Frederick William would have a few hundred of them marching through his bedroom to cheer him up.

Ik zie daar meer de individualistische ik voel het, ik weet het en ik doe het 4-1-7 frustratie groep in, dan een op anderen georiënteerd attachment type. Zijn homoseksuele zoon, de verlichte despoot Frederik de Grote was IMO wel een attachment type. En de stad Berlijn heeft inderdaad wat met de zes, oorlogen en het verdelen in kampen (The enneagram of places and countries). Pruisische grenadiers kunt u hier bekijken.

De associatie tussen oorlog, discipline en de PVV komt bij mij in dit verband wel op. Maar welk idee is er nu achterhaald volgens Bosma ? De democratie afschaffen zal hij toch ook niet bedoelen? En wat te doen met de door Wilders betwiste grondrechten van de mens. Moeten ze tijdelijk in de ijskast worden gezet, totdat Wilders met zijn slimme maar oppervlakkige verdeel en heers politiek toch de macht krijgt? Moge een eeuwige G'd dit duivelse scenario behoeden.

Nee, het gaat bij loyalistische zessen doorgaans om de partijdemocratie. Waarschijnlijk denkt hij dat het oorlog is en dat het volk zich achter de grote leider moeten scharen. Dat laatste lijkt het geval te zijn en de naam van de vermeende vijand is natuurlijk De Islam. Zij staan voor al het kwaad dat wij niet zijn.

Kijk maar eens naar de film Fitna, waarover Wilders ongetwijfeld Martin Bosma geraadpleegd heeft. Of kijk naar GW Bush die een War on terror startte en die door vrijwel iedere enneagram typeerder als een typische zes wordt gezien. Maar Bush leefde wel in een vier tijd.

Of kijk naar de klassieke contrafobische zes Bashar al-Assad (1965) die Syrië in een paranoïde burgeroorlog stortte waarin niet meer op te maken is wie wie vermoord. Maar hij denkt dat de oppositie de schuld heeft. En dus gaat het zinloos bloedvergieten maar door, want een cp6 met 6>3>9 berust niet. Hij mist de rust en de wijsheid van de negen.

Van zessen wordt gezegd dat projectie hun belangrijkste afweermechanisme is. En daar kun je er bij Bosma en Assad niet omheen: Hun wijze van denken zijn klassiek voorbeelden van projectie. Inclusief het ongenuanceerde zwart-wit denken dat de ongezonde zessen en - maar vergeet dat nooit - ieder groepsdenken waarin dus ieder enneatype in meegesleurd kan worden, kenmerkt. De vijand, hier Dé Islam bestaat natuurlijk niet, evenmin als het Hét Christendom of Hét Jodendom bestaan. Dergelijke beelden bestaan slechts in het hoofd van degene die projecteert. Want iedere grote religie kent ontelbaar veel smaken. Iedere ketter heeft zijn letter. Maar aan nuances doe je niet meer als je in zwart-wit termen denkt en projecteert. En dan heeft het emotionele reptielenbrein weer de overhand: fight or flight, je bent voor mij of tegen mij, steeds weer dat dualistische òf òf denken waar geen ruimte is voor een compromis. De boel bij elkaar houden? Nee, dat willen we niet. Het zijn de slappelingen die dat willen, maar wij moeten resoluut zijn en sterk.

Ik ben zelf een zes, en ik kan u gelukkig vertellen dat niet alle zessen zo ongenuanceerd denken. Het zwart-wit denken is vooral een kenmerk van de ongezonde zes en acht. Zie ook de de lezing van Jungiaans psychologe en astrologe Karen Hamaker-Zondag (1952): Het projectiemechanisme in coaching.

En verder gaat de Sociale Psychologie er van uit gaat dat projectie een belangrijk mechanisme is bij iedere groepsvorming. Zeg maar het Ajax of Feyenoord gevoel waardoor individuen in massa's soms zo idioot doen, als ze opgaan in de massa en zichzelf verliezen. Projectie zie je daarom ook heel vaak in de politiek: Us and them. En er zit natuurlijk ook een element van afgunst in.

Wat zegt Stroeken Psychoanalytisch Woordenboek over het afweermechanisme projectie?

Een veruitwendiging van een innerlijk proces. (Freud, 1916-17f; 7: 117). Dit is de meest algemene omschrijving. Meer in het bijzonder betreft het een activiteit met behulp waarvan wensen of gedachten die men bij zichzelf ontkent of afwijst, ten onrechte aan een andere persoon of zaak worden toegeschreven. Het is dus een afweermechanisme. In de paranoia is dit het centrale afweermechanisme, maar dagelijks ziet men mensen aan anderen toeschrijven wat ze bij zichzelf niet kunnen toegeven. Het woord wordt niet altijd in deze strikte betekenis gebruikt. In meer algemene zin betekent het de wereld kleuren naar zijn innerlijke beleving. Van het begrip .projectie. is veel gebruikgemaakt in de sociale psychologie om beeldvorming en vooroordelen over andere groepen te bestuderen. Projectie is namelijk hét procedé volgens welk minderheidsgroepen worden gestigmatiseerd. Het begrip functioneert ook in de godsdienstpsychologie (1927c). Zie ook Massapsychologie.

Die veruitwendiging van het denken is merkwaardig genoeg wel in de video terug te zien. Want Martin Bosma heeft het nooit over zichzelf, maar steeds over anderen. Bosma denkt meer in termen van al dan niet verwerpelijke Chinese en Koreaanse systemen. Ook Wilders zegt niet Ik ben de Islam zat, maar hij heeft het over de gewone Nederlander die zo denkt. En dat is iets dat ik als allerlei systemen uitpluizende zes ook wel in mezelf herken. Zessen zijn van slag als het over onszelf en over onze persoonlijke visie moet gaan. Want de zes is in wezen behoorlijk ambivalent.

En daardoor leidt het veruitwendigen van het denken vaak tot in wezen zeer macabere reality soaps waar het hedendaagse televisiepubliek en gamers zo dol op is. De televisiekijkers en cp6 videogame verslaafden zien hun eigen paranoïde gevoelens namelijk in de uitwendige gebeurtenissen van hun virtuele helden gereflecteerd.

Zo binnen, zo buiten is de essentie van iedere projectie.

Spirituele astrologen kijken dan met hun ogen (so above, so within) naar interne sterrentijd en wetenschappers kijken meer naar relaties tussen de objectieve aardse gebeurtenissen in de tijd (so below). En of het so above van ieders Zeitgeist nu G'ds sterren en eeuwige wetten zijn, onze culturele conditionering of misschien wel de genetica is, daarover valt te discussieren. Maar het projecteren van ons bekrompen wereldbeeld vanuit de een of andere oorzaak op de uitwendige werkelijkheid doen we allemaal.

Maar wetenschappers vergeten maar al te vaak dat ze dat met een hun eigen door een so above, so within gegeven Zeitgeist bril doen. Vooral uit de boeken die ik las over de geschiedenis van de psychologie bleek dit maar al te vaal het geval. Vandaar dat ik nog steeds bij voorkeur bekende filosofen, psychologen en psychiaters bereken.

Voorbeelden van type 6

> Top <

Maurits Berger (1964) is publicist, jurist en en islamoloog. Hij mocht Wilders film Fitna van commentaar voorzien (NOS).

Gelukkig denken niet alle geboren zessen denken paranoïd.

Stef Blok (1964) is waarschijnlijk een zes. Ik berekende hem tweemaal met het fobische 6>9>3 patroon, maar de onder de weerstand grenzen opzoekende contrafobische zes en drie aspecten heeft hij beslist ook. Maar hij imponeert vooral als een zijn kansen berekende 6w5 Defender. Raar, maar waar. Want dit e-profiel past hem wel. Maar hij heeft ook aarde.

Op youtube staat: Dossierdenhaag.nl - Stef Blok en Emile Roemer over Europa. Dat is een debat dat volgens mijn statistiek gaat tussen een zes en drie met negen (Roemer is meer een laid back type drie met 3>9>6). Inmidels is Blok minister geworden en kunnen en we via zijn gedrag meer leren over de zes met de ingetogen 5 vleugel (onder 8 huizen vermoed ik).

Cabaretier Marc-Marie Huijbregts (1964) is geboren op een typische 6 dag. Hij gelooft zelf (hoofdtype) nog niet eens wat hij ziet en denkt. Oef, denk ik dan. Hij weet niet waar hij staat. We zien vooral veel rationeel denken als hij zijn mond open doet. Maar hij twijfelt veel tussen de laat maar 9 attitude en de 3 die ervoor gaat. Maar dat is dus wel een echte 6 twijfelaar. Die niet weet aan wie of wat hij loyaal moet zijn.. De schitterende wereld van de drie of die van de indolente negen.

Boeiend is dat hij op de niet meer bestaande http://enneagram.kro.nl door enenagramdeskundige Frank Schaper (1958, 2w3, adviseur) als een typische 9 werd gezien. Ik ken Huijbregts geboortetijd niet, maar ik denk zelf eerder aan een zichzelf overschreeuwende contrafobische zes dan aan een aardse negen. Ondanks de 6>>9=>3 dynamiek in 2012.

Het klikt niet tussen de cabaretiers Marc-Marie Huijbregts en Freek de Jonge. Laten we daarom eens een synastrie experiment doen in de de trant van grand enneagram Dame Helen Palmer.

En wat zien we? Ze zijn elkaars complement (Lees: allergie). Waar het frustration type Freek de Jonge hoger dan verwacht op scoort (1 en 7), scoort Marc-Marie Huijbregts (2, 3, 5, 6, 9) slechts laag op. Deze stoere mannen hebben slechsts de lage scores op de 4 (gevoel) met elkaar gemeen. Terwijl ze al sinds 1996 onbewust in 4 Boogschutter in Pluto gevoelstijden leven. NB Ook dezelfde typen kunnen volgens het principe de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet (projectie, dnlb) elkaar haten. Dergelijke paradoxen maken het mensen zo ingewikkeld.

En dan komen we nu bij de contrafobische zessen die aan de huidige vier generatie vooraf gingen.

De contrafobische zes

> Top <

Wat hebben Agnes Jongerius (1960) en Edith Schippers (1964) met het grillige dressuurpaard Salinero (1994) gemeen?

Ze hebben een 6>3>9 geboortedag patroon dat typerend is voor de contrafobische zes. Stug volhouden en steeds weer opnieuw beginnen is hun motto. En vooral hun stellingen niet opgeven. Dat kenmerkt de contrafobische zes.

Ik zeg niet dat iedereen met een 6>3>9 dynamiek een contrafobische zes is, maar het is wel een belangrijke indicator. En vaak zien we ook hogere scores op de 2 en 5. In de huizen (levensomstandigheden) zie ik vaak hoge 8 scores en daar worden deze ambitieuze figuren ook vaak mee verward. Maar contrafobische zessen zijn in wezen om andermans mening gevende hoofdtypen terwijl achten typische rejection type buiktypes zijn.

Contrafobische zessen scoren vaak hoog in de enneagram dynamiek: Ze geven dan volop gas. Het zijn net als drieën onverbeterlijke positivo's. Hun dwaze paden opgeven doen ze niet, ze stellen hoogstens hun gemakkelijk te wijzigen gezichtspunten wat bij. En van draaikonterij en gebrek aan loyaliteit beschuldigen ze anderen. Wat is hier aan de hand? Zoiets heet projectie. En dat is een valkuil voor zessen. Maar ook andere typen doen daar aan mee.

Schippers heeft politicologie gestudeerd en is als zes met veel drie bijzonder bevlogen. Met gezondheidszorg heeft ze slechts lekenervaring opgedaan. En als ik dit volgens de astrologie beweeglijke en volgens het enneagram hoofdtype zo snel hoor spreken, dan vraag ik me af dit orakel met haar buik nog wel bevat wat ze met hoofd zo snel zegt. Is er hier sprake van op persoonlijke ervaring gebaseerd intuïtief inzicht of is hier een van horen zeggen politicoloog aan het woord?

Ik vrees het laatste. Ze spreekt met hartstocht mooie en krachtig aandoende ik wil en ik denk woorden, dat wel. Maar heeft ze besef van de dagelijkse praktijk van anderen die ook meedoen in de zorg ? Die gaan om met open benen, amputaties en palliatieve zorg. Maar met mooie credo's en trendy flashmobs ben je nog geen succesvolle hervormer. Althans niet in de aardse gezondheidszorg. Je hervormt/boost hoogstens je eigen ego, theologie of ideologie hiermee. Maar toch zul je je positieve NLP denken naar de bittere aardse realiteit moeten vertalen: Bleibt mir der Erde treu, meine Brüder, mit der Macht eurer Tugend!

Bij de contrafobische zes klinkt teveel de retoriek van het alles willende en controlerende ego door, maar hier spreekt nog niet per se de juiste persoon het juiste woord op het juiste moment. Je moet je levensidealen (Almaas: Essentie) ook in bescheidenheid kunnen voorleven. Eventueel aan het kruis. Maar een beroemde contrafobische zes die in vier tijden aan de macht komt is helaas eerder een sofistische Farizeeër dan een Hervormer in hart en ziel.

Socrates, Luther en Jezus kwamen dus niet echt aan de macht. En hun heilige woorden werden te vaak voer voor ego gedoe. Raar, maar waar. Maar hun de niet aan de macht zijnde voor ons onbekende tijdgenoten deden gelukkig wel op de een of andere manier de Berlijnse muur vallen (Berlijn).

Contrafobische zessen gelijken op drieën omdat ze allebei competitief en gedreven zijn, maar als zessen hebben ze ook altijd iets reactiefs. Dat noemt de zes realisme. Die realistische zes is in wezen loyaal ingesteld, maar heeft wel een haat-liefde relatie met autoriteiten.

Vooral fobische zessen hebben moeite met al te bevlogen drie of contrafobische zes managers (de drie is hun allergie), maar de fobische zessen kiezen er na enig gemor, typisch een ja, maar meestal toch voor om zich aan de bestaande structuren te conformeren. Het zijn voorzichtige hervormers. Ze denken morgen is er weer een dag en wie weet een andere manager. Typische loyalisten gaan dus niet job hoppen als het het management hen niet bevalt. Ze gaan liever naar de negen of doen als een onbevlogen drie hun werk en denken Ik zit mijn tijd wel uit. Ze zoeken zekerheid. Voor die zessen zijn de instituten uitgevonden.

Maar hoe anders stellen contrafobische zessen zich tegen autoriteiten (de oude politiek) op. Die gaan openlijk in het verzet en zelfs als ze het er eigenlijk wel mee eens zijn, gaan ze toch nog voor de rol van de advocaat van de duivel. En dat doen ze anders dan de fobische zes, openlijk met veel kabaal. Maar eigenlijk vooral om anderen te laten weten dat ze er ook nog zijn. Het is voor hen alles of niets.

Hun verontwaardiging komt dan ook wat gemaakt over, zoals de luide stem van een weerbarstige puber die voor zichzelf moet aantonen dat hij onafhankelijk is. Maar die dualiteit ontstaat natuurlijk omdat contrafobische zes in wezen een attachment type is, die het wel degenlijk belangrijk vindt wat anderen van hen vinden. En die dus ook tijdens dat emotionele drama het contact met degenen tegen wie hij zich afzet blijft onderhouden.

Soms worden drieën en contrafobische zessen voor een acht aangezien, maar bedenk dat een natuurlijke baas geen attachment type is. De onafhankelijke acht gaat veel meer zijn eigen weg en als zo'n unieke baas met een ander botst, heeft hij het vaak niet eens door.

Neem dus geen op een zeven of acht dag geboren paard om te dresseren. Die zijn meer voor de hoogtijdagen van de rodeo geschikt.

De moedige Boogschutter Karin Spaink (1957) is even breekbaar als sterk, maar ze wil niet dat anderen aan haar hoofd komen. Ik sluit overigens een helper ook niet bij haar uit. Maar wel een helper in een onmogelijke rol.

Typerend voor contrafobische zessen is dat ze veel tussen het spontane en actieve drie en het meer reactieve zes gedrag pendelen. Als iets niet lukt, geven ze het niet op, maar proberen ze het als een gedreven drie opnieuw met een andere variant. Ze zijn daarom taaie en grillige tegenstanders die moeilijk op hun standpunten vast te leggen zijn, ze zoeken net als de drie de grenzen op. Ze zijn net als de acht niet bang om te botsen met autoriteiten en doen er om hun gelijk hiervan te overtuigen vaak nog een extra schepje bovenop.

Hun grote behoefte om de grenzen te overstijgen heeft niets te maken met perfectionisme, maar het komt voort uit een enorme innerlijke gedrevenheid, een onrust die ik ook bij hoog scorende drieën terugzie. Maar ondertussen houden ze met hun kritische zes blik de realiteit nog wel in de gaten. Daarom zijn contrafobische zessen ondanks hun wispelturigheid zulke goede stuntmannen en -vrouwen. En ook fantastische dressuurpaarden zoals Anky van Grunsveens Salinero. Ze gaan tot het randje, maar ze bereiden zich met hun zesde zintuig voor gevaar altijd heel goed op de risico's voor. En daarom gaan ze maar heel zelden over de grenzen heen.

Een perfect voorbeeld van een extreem gedreven (hoge scores) contrafobische zes is de kick boxer Badr Hari (1984). Een ongeleid projectiel die door harde discipline wereldster werd. Zijn advocate Bénédicte Ficq (1957) die elders besproken wordt, heeft toevallig hetzelfde enneaprofiel (6w5>3w2>9). Maar ze had wel meer levenservaring dan Badr Hari.

Badr Hari geeft in de video aan dat hij het leuk vindt tegenstanders kleiner te zien worden. Naarmate de tegenstander in de ring angstiger wordt, voelt hij zich groter worden. Dat wijst natuurlijk op projectie. Dat wat je diep in jezelf niet wilt zien (angst, onzekerheid) wordt op de ander geprojecteerd.

Ik hoef u inmiddels niet te vertellen dat deze man aldoor de grenzen van het maakbare opzoekt. Vaak bewust vanuit een vrees voor een persoonlijk afgang, maar ook onbewust omdat de geblesseerde contrafobische zessen, tweeën en drieën die ik op mijn spreekuur zie de signalen van hun lichaam te gemakkelijk negeren. En dan gaan ze met hun wilskracht een stap vooruit en via de reactie hierop van hun lichaam twee stappen achteruit.

Gas geven in de modder noem ik dat. Want de grond onder de voeten ontbreekt nog in het regenseizoen. Ze zijn nog teveel in hun hoofd doende. Ze missen de gelaten aardsheid van de negen. Want ondanks alle bionische zegeningen is het lichaam (Plato's voertuig van de ziel) nog geen vervangbare lease auto voor je persoonlijke doeleinden. Je schip zal dus eens stranden in de tijd...

Een treurig voorbeeld van zo'n ongeleid projectiel was Tristan van der Vlis (1986). Hij was vuurgevaarlijk met wapens, maar hij had wel een aanhankelijk jongensgezicht. Toch weer een attachment type drie of zes die er het liefst gewoon bij wilde horen. En net als bij de Batman schieter James Holmes (1987) en bij Kim de Gelder (1988) zien we extreem hoge 6>3>>9 scores. Deze contrafobische zessen met weinig gevoel voor negen hadden zich helaas goed voorbereid en maakten veel slachtoffers.

Tristan van der Vlis leed aan een paranoïde psychose. Natuurlijk zie je dat niet zomaar in de profielen terug, maar beide mannen scoorden wel torenhoog op de zes waarvan alle enneagramdeskundigen het erover eens zijn dat de afweer tegen hun hoofdzonde angst, bestaat uit projectie. En bij veel contrafobische zessen zien we dit mechanisme terug, waarbij ze tot in het extreme gaan om aan te tonen dat ze niet bang zijn en/of zich om zich tegen de vermeende boze buitenwereld te verweren. En dat doet pijn.

Om dit ogenschijnlijk zinloze geweld - inderdaad volgens dayscores.pdf een in cp6 jaren opkomend item - te voorkomen is het het integratiepunt van de zes de negen, die nog vertrouwen heeft in de zin van de schepping, al weet hij niet echt hoe dat moet. Want wat weet een cynische mens van de deugd der liefde. En wordt hij nog serieus genomen als hij daar in een cynische zes wereld over spreekt?

Nu geef ik nog voorbeelden van contrafobische zessen om dit negatieve beeld te nuanceren. Want de meeste contrafobische zessen zijn natuurlijk goedwillend van aard. En gelukkig kun je geloof, vertrouwen, moed, vastberadenheid en ambitie ook in andere dan de slechts virtuele shooter games als Doom (1993, cp6 jaar) arena's bewijzen.

Guido van der Werven (1977) maakt conceptuele kunst van zijn riskante grensverleggende gedrag. Hij is geen #8 ijsbreker op geboortedag, maar hij zoekt wel de grenzen op.

Laura Dekker (1995) werd de jongste solo zeezeiler ter wereld. Maar daarbij zal het niet blijven, want een contrafobische zes zal zich moeten blijven bewijzen.

Hoge scores in de dynamiek wijzen vaak op een soort X factor. Zeg maar spirituele gedrevenheid die sterren als Hind (1984) en Adele (1988) kenmerken .

Jesse Klaver (1986) wilde al vroeg de politiek in. Aan zijn enneascores ligt het niet. Hij is erg gericht op confrontatie zegt hij. Maar hij doet het wel lief en beheerst.

Jesse wil in Bureau Ambitie iets doen waar zijn hart ligt. Een plan B heeft hij niet. Met Dylan wens ik deze puer: May you stay forever young. Hij heeft de sterren mee.

Bovengenoemde personen behoren tot de jongste generatie van rusteloze contrafobische zessen (1982-1996) bij wie volgens Trudy Lahue (1951, 1w2>7w8 jaar) ten onrechte steeds vaker ADHD wordt geconstateerd. En dat klopt: De rusteloosheid van een contrafobische zes zal zelden op methylfenidaat reageren. Het gaat blijkbaar niet om biologie, maar om karma of de tijdsgeest van de sterren. Trudy Lahue, op welke dag en welk tijdstip ben je geboren? Ik zag eens een lezing van haar en ik zag inderdaad aan een 1w2 of een 7w8 met in beide gevallen veel intuïtie.

Trudy Lahue schreef ook het boek De depressie epidemie over de drie cultuur die zo ongeveer in 1956 met de televisie begint en in 1996 eindigt en waar ook de contrafobische zessen (met nog steeds veel 3 in hun profiel) hoog op scoren:

De depressie-epidemie belicht het proces waarin het ideaal van de maakbare samenleving werd ingeruild voor dat van het maakbare individu. Benadrukten we voorheen omstandigheden als oorzaak van ellende, tegenwoordig gaat de aandacht naar het individuele brein. Daarbij werden we zelf verantwoordelijk voor wat ons vroeger gewoon overkwam. Want nu succes een keuze is geworden, geldt dat voor mislukking evenzeer.

Succesvolle drie met veel zes of contrafobische zes Micha Klein (1964) zit er niet mee. Zijn ex Afke Reijenga (1969) scoort als 3. Zie Close up voor hun jaren 90 verhaal.

Nederlandse contrafobische zes meisjes zijn doorgaans serieuzer dan contrafobische jongens. Dit zal iedere leraar die met die 1982-1996 generatie werkte kunnen beamen. De jongens zochten op de school de grenzen op via de zes minnen, terwijl de contrafobische meisjes juist ambitieus waren en met hoge cijfers wilden excelleren. Terwijl die verhouding voor hun ouders en grootouders juist het omgekeerde was. Contrafobische zessen zetten de verhoudingen in de wereld dus op zijn kop. Zo'n generatie draait de man-vrouw verhouding in Nederland dus om. En die tendens is nu duidelijk zichtbaar in de toename van vrouwen in de intellectuele beroepen.

De wereldberoemde zes violiste Janine Jansen (1978) raakte al jong geestelijk opgebrand. Maar ze kwam weer terug.

Patty Harpenau (1959) heeft oog voor hypes. Ze heeft ook een sterke 2 kant. Bob Proctor (1935) die The secret “bedacht” is een typische 8w7. Maar attachment typen met veel drie zijn vaak de betere verkopers.

Francine Oomen (1960) werd met het typische zes thema de Hoe overleef ik serie de best verkopende kinderboeken auteur van Nederland. Wie weet hoeveel meisjes ze heeft geïnspireerd.

Kijk, dat is ook typisch de zes die zich op alle mogelijke gevaren voorbereid.

Peter R de Vries (1956) is een klassieke contrafobische zes die moedig de strijd aan gaat met gemene boeven en autoriteiten. Maar hij heeft ook een hoge dagscore op de helper. Volgens Jan Gieles zou hij om 20h22 geboren zijn en dan drie in zich herbergen, maar dat zal geen AA tijd zijn.

Radar en Opgelicht eindredacteur en presentatrice Antoinette Hertsenberg (1964) is ook een typische 6w5 defender met het rusteloze 6w5>3w2>9w8 patroon.

Hero Brinkman (1964) werd geïnterviewd door Intermediair over: Het beste advies dat ik ooit kreeg

Geert Wilders zegt altijd: "Wij hebben hier in Den Haag geen vrienden. Je moet ogen voor en achter je hebben." Dat klinkt een beetje negatief, maar het is wel de realiteit. Onze partij is binnen Den Haag een nieuwe machtsfactor die door de gevestigde partijen te vuur en te zwaard wordt bestreden.

Wat is uw imago?

Doordat ik provocatief ben, zijn de meningen nogal zwart-wit. Je vindt me aardig en een man die zegt waar het op staat of je vindt me onaardig en een botte boer. Maar dat zijn meestal mensen die het niet leuk vinden dat ik ze aanspreek op de ongemakkelijke kanten van hun standpunt, daar niet mee kunnen omgaan. Meestal zijn het van die linkse, humorloze types die denken te weten wat er leeft in volkswijken zonder er ooit te komen.

Als hier geen provocatieve contrafobische zes spreekt weet ik het ook niet. Paranoïd tot in het bot, maar voor de duivel niet bang. Nee, juist provocatief. Hij zingt luidkeels Ik ben niet bang voor de boze wolf in het donker, maar van zijn angstige enneatype heeft hij waarschijnlijk nog geen weet. Er is ook een 24 uur met Hero Brinkman en een interview met Fons vd Poel (1955, 2) van Brandpunt n.a.v. zijn breuk met de PVV.

De publicist en denker Bas Heijne (1960) ging in zijn lezing van 28/5/2011 te Achlum genadeloos in op de dilemma's van de modere drie massacultuur: Perceptie gaat boven de werkelijkheid. Het beleven van de wereld, de waan van de dag gaat boven de kennis van de wereld. De multimedia cultuur op Facebook heeft onmetelijke behoefte aan zelfexpressie, maar zelfreflectie ontbreekt. Zender zijn, veel onnozele volgers hebben, dat is wat telt. Maar sender, no receiver is ook een kenmerk van de narcissist.

Of zoals Hero Brinkman het al aangaf: Subjectieve zwart-wit meningen (lees: emoties) gaan voor waarheid. En dat brengt onzekerheid, want het geloof in een universele waarheid ontbreekt. Een verbindende en helende leermeester ontbreekt. De diepzinnige stilte van de negen wordt verwisselt met stilstand. En dus holt deze rusteloze 3 en 6 generatie maar door. Het universele is ondergeschikt gemaakt aan de permanente subjectiviteit. Een indrukwekkende lezing...

Bill Clinton (1946, ik denk net als rokkenjager DSK een 2w1) kwam die dag ook voor veel geld naar Achlum, maar had niet zoveel te zeggen..

Frank Boeijen (1957) is altijd op zoek naar... ? Het ultieme.

Drie met veel zes, of zes met veel drie; in beide gevallen ontbreekt de rust van de negen. Het gaat om de Spuiten en slikken generatie die met de televisie is opgegroeid en via Top Pop heeft geleerd zich met beelden van sterren te vergelijken. En dat ultieme ook zelf wil doen.

Knuffeljunk Keith Bakker (1960) scoort ook hoog op de contrafobische zes. Toen hij junk af was, werd hij een duur betaalde behandelaar. Hij heeft wel lef.

Cabaretier Hans Teeuwen (1967) zoekt verbaal de grenzen op en dat past het best bij de contrafobische zes. Maar dat zag ik pas in de 2012 statistieken terug.

Bij Xavier Guzman (1977) is de contrafobische zes heel evident: Altijd nadenken. Voortdurende denken. Maar op het podium denkt hij het wel te weten.

Boeiend is de uitzending BN'ers In Therapie - Afl. 2 - RTL X waarin psychiater en violiste Esther van Fenema (1970, Zon in boogschutter, Venus in schorpioen) hem (Zon en Venus in ram) aan de tand voelt over zijn vluchtige relaties:

Cabaretier Javier Guzman is als klein jongetje gevlucht van Gran Canaria. In Nederland werd hij als Spaans jochie erg gepest en maakte hij de verschrikkelijkste dingen mee. Ook heeft hij verslavingsproblemen en wil hij niet in zijn oude patronen terugvallen.

Dat turners als Yuri van Gelder (1983) en Epke Zonderland (1986) van riskant gedrag houden is bekend. Maar typisch voor de stuntman die het gevecht met zijn lichaam en de elementen aangaat, is toch ook wel de controle die hij hierbij houdt. En daar traint hij dus keihard voor. En dat doelgerichte is weer de drie kant in hem. Maar Van Gelder heeft ook een 9 aspect (6>3=9).

Yuri is militair. In het leger weten ze contrafobische zessen wel te waarderen.

Bij Marco Kroon (1970) had ik ook een contrafobische zes verwacht, maar de 3 en 9 scoorden hoger op zijn geboortedag. Misschien leeft hij daarom nog. Want in gemene oorlog val je wel heel erg hard van het podium als je valt. Maar ik ken zijn geboortetijd niet.

Ten slotte The Iceman Wim Hof (1959) die het imuunsysteem tracht te activeren door ons de grenzen te laten opzoeken.

De contrafobische zes beëindig ik graag met zangeres Adele (1988): Adele - Rolling in the deep (Live Royal Albert Hall)

There's a fire starting in my heart

Reaching a fever pitch, it's bringing me out the dark

Finally I can see you crystal clear

En bestudeer ook de prachtige NTR documentaire NTR Podium: Het geheim van Amsterdam Sinfonietta over een magistraal spelend kamermuziek ensemble zonder dirigent.

Luister naar dit fascinerende schouwspel van 22 solisten die toch een geheel vormen. Rara hoe kan dit?

Deze muziek is een bewerking van het 8e strijkkwartet van Dmitri Sjostakovitsj (1906, 5w4 jaar). String Quartet No. 8 (Shostakovich)

Dmitri Shostakovich's String Quartet No. 8 in C minor (Op. 110) was written in three days (12-14 July 1960). It was premiered that year in Leningrad by the Beethoven Quartet.

Het waren emotionele Zon in Kreeft dagen in mijn 2012 statistieken, waarin ik zowel Ariel Castro als Britta Böhler als geboren negens berekende.

> Top <

Deze teksten mogen niet worden gewijzigd, vermenigvuldigd of voor commerciële doeleinden worden gebruikt zonder toestemming van de auteur.

© Sjoerd Visser (2010)