Type 4: De Voeler of Romanticus

> Profiel & Enneagram Index <

Kenmerken van type 4

> Top <

Er bestonden ten tijde van mijn eerste schrijven in 2010 nog veel misverstanden over het enneatype vier. En dat kwam omdat volwassen vieren zeldzaam waren. Maar objectief gezien bestaan historische vieren volop. Zo bestaat er geen discussie over het hoge viergehalte van Lord Byron (1788) en Friedrich Hölderlin (1770). Maar die dichters en hun lezerspubliek leefden in Romantische tijden en maakten zich druk over zaken waarvan niemand die in mijn tijd geboren was nog enige notie van had.

De door mij in 2010 berekende berekende vieren waren al lang dood. Degenen die dachten dat ze een vier waren berekende ik meestal als een attachment type. Zich als een kameleon gedragende Millenials dachten dat ze een vier waren omdat ze zich identificeerden met fictieve vieren als Kapitein Jack Sparrow of Harry Potter. En presenteerden dat beeld op Facebook. En ook een kunstzinnige Twee of een ongelukkige Een uit de jaren vijftig kon wel eens denken echte een echte vier te zijn. Bijvoorbeeld omdat ze wel eens sombere perioden kenden. In tijden dat de concurrentiestrijd van de 3-6-9 generatie hoogtij vierde snakten mensen naar authenticiteit. En iedereen deed zijn best om authentiek en origineel over te komen. Maar maakt dat een vier?

Maar sinds het verschijnen van Pluto in Boogschutter in 1995 en zeker sinds januari 1996 worden er weer echte frustratietypen geboren. Het duurde een tijdje voordat ze volwassen werden, maar tegenwoordig spreken de Wikipedianen van Generatie Z:

Generatie Z gebruikt het internet doorgaans vanaf jonge leeftijd en integreert in hun leven het gebruik van computerprogramma's, apps en sociale media. Deze generatie is volgens Instituut voor de Nederlandse Taal opgegroeid en vertrouwd met de grote hoeveelheden digitale data om ons heen en wordt daarom ook wel de i-generatie of Generatie Einstein genoemd.

Andere benamingen zijn duimgeneratie (voor het bedienen van smartphones en afstandsbedieningen), beeldschermgeneratie, de Z-ombiegeneratie starend naar de mobiele telefoon, onbewust van de echte omgeving, generatie knip-en-plak, patatgeneratie (bedacht door Leo Beenhakker voor luie, verwende voetballers die nooit hadden geleerd echt hun best te doen), pretparkgeneratie (bedacht door hoogleraar orthopedagogiek Aryan van der Leij; alles is leuk en gezellig en de zaken moeten niet al te serieus worden genomen), en de pampergeneratie (verwend, gekoesterd, te beschermd opgevoed en daardoor dóódongelukkig).

Vanaf de jaren 2010 is er sprake van Generatie Alfa (geboren 2010-2025).

Generatie Alfa (of afgekort: Gen Alfa) is de demografische generatie die volgt op Generatie Z. Onderzoekers en populaire media gebruiken de vroege jaren 2010 als de beginjaren en het midden van de jaren 2020 als de eindigende geboortejaren. Genoemd naar de eerste letter in het Griekse alfabet, is Generatie Alfa de eerste die volledig in de 21e eeuw is geboren. De meeste leden van Generatie Alfa zijn de kinderen van millennials.

Bij de generatie Z (1997-2015) zien we overwegend type 4 met 1 dynamiek. Ik berekende nog geen recente zevens, wel een sporadische vijf of een. Op The enneagram of places and countries part 2 (1946 - today) ziet u dat ook de Wikipedia (2000) tot de generatie Alfa behoort. Ik zie deze vrije encyclopedie als een goed voorbeeld van het streven naar eenheid in verscheidenheid dat volgens enneagram guru's de gezonde vier karakteriseert. Iedereen mag de Wikipedia bewerken, maar u moet wel uw bronnen vermelden. Maar dat doen gelikte complot denkers doorgaans niet. En op sociale media presenteren ze slechts beelden van hoe volgens he de wereld in elkaar zit .

Óok de eerste Franse encyclopedie van Dennis Diderot (1713) en Jean le Rond d'Alembert (1717) werd in een vier tijd geschreven. Maar daar zien we overtuigende één dynamiek.

Le Encyclopédie ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers ("Encyclopedie of beargumenteerd woordenboek van de wetenschappen, kunsten en beroepen") is een achttiende-eeuwse encyclopedie. De eerste 28 delen zijn in Frankrijk gepubliceerd tussen 1751 en 1772. Het werk was een artistieke en intellectuele onderneming, die het boegbeeld werd van de Verlichting in Frankrijk. Naar de redacteuren Denis Diderot en Jean le Rond d'Alembert, wordt dit werk ook wel aangeduid als de 'Encyclopedie van Diderot en d'Alembert'. De verlichte medewerkers die ze rond zich verzamelden, worden de Encyclopedisten genoemd. Hun werk werd in katholiek Europa en in Rusland verboden, maar kende echter grote verspreiding en weerklank.

Anno 2023 bestaat (zelf)censuur nog steeds op grote schaal. En zeker in Rusland waar de wereldvreemde bunkerbouwer Putin vrijwilligers ronselt voor zijn speciale (achterbakse) militaire operatie. Maar jonge Moskovieten en Sint Peterburgers die via een VPN meer kennis van zaken hebben, melden zich niet massaal voor Putins oorlog aan. Alleen de arme sloebers uit achterstandsgebieden van Rusland en huurlingen uit zijn vazalstaten worden aangetrokken door het smeergeld dat de grote verdeler Vladimir Putin hen aanbiedt.

Wat is er aan de hand met de vieren van Generatie Z? De goed opgeleide intellectuelen uit Moskou en Sint Petersburg die zich niet massaal aanmelden voor Putins retoriek? Zijn de stoere mannen van weleer watjes geworden? Bestudeer daarvoor de door Rusland verbannen en door mij (als vijandelijke agent) gesponsorde Moscow Times. Iedereen zou moeten weten dat het van groot belang is dat onafhankelijke journalisten die originele bronnen raadplegen hun werk kunnen blijven doen. Maar er bestaat maar al te vaak een de mens eigen inherente luiheid (sloth) om alles maar bij het oude te laten, zolang het met uw imago op Facebook nog goed gaat.

Maar wat als toch gecanceld wordt? Waar men boeken verbrandt, verbrandt men uiteindelijk ook mensen schreef de in een vier jaar geboren dichter Heinrich Heine (1797) in Almansor.

Hassan. Das war ein Vorspiel nur, dort wo man Bücher Verbrennt, verbrennt man auch am Ende Menschen.

Maar tegenwoordig lezen steeds minder mensen de door redacteuren op inhoud gecontroleerde kranten en boeken, maar bestuderen ze de waan van de dag via hun favoriete influencers. En dan is niet een auteur die na jarenlange studie een doorwrocht proefschrift publiceerde degene die de meeste aandacht krijgt, maar de meest populaire twitteraar op het internet. En wat levert dat op? Populariteit, winst op korte termijn, maar niet de idealen waarover Simon Sinek (1973, 3w4 jaar) sprak in zijn magistrale boek Het oneindige spel:

We kiezen het spel niet. We bepalen de regels niet. Maar we kiezen wel hoe we spelen.

Simon Sinek bereikte miljoenen lezers met zijn bestseller ‘Begin met het Waarom’, nu is er de langverwachte opvolger 'Het oneindige spel'. In ‘Het oneindige spel’ laat Sinek zien dat ondernemen en werken wel een duidelijk begin hebben, maar geen echt einde: ze vormen een oneindig spel. Anders dan bij voetbal of schaken, met hun heldere spelregels en duidelijke einde, kun je nooit van een eindoverwinning spreken; telkens vind je nieuwe uitdagingen op je pad.

De beste leiders spelen instinctief volgens de regels van het oneindige spel. Ze beseffen dat het niet gaat om de volgende kwartaalcijfers of de volgende verkiezingsresultaten; het gaat om de volgende generatie. Aan de hand van voorbeelden laat Sinek zien hoe zij organisaties bouwen die sterker, innovatiever en inspirerender zijn en waar mensen elkaar en hun leiders vertrouwen.

Maar die afgenomen aandacht voor geschreven boeken, kranten en tijdschriften had zowel consequenties voor de leesvaardigheid van stemgerechtigden in democratisch bestuurde landen als de volgers van despoten in minder democratisch bestuurde landen. In de mij boeiende Argos Medialogica uitzending uitzending Waarom we het over mannen moeten hebben (9-1-2024, 3AM) zien we dat jongens in dat opzicht veel slechter dan de meisjes doen. En dat de wat minder goed opgeleide Amerikaanse mannelijke jongeren er ondertussen heel trots op zijn dat hun held Donald Trump tweemaal van vrouwen won. Rara, hoe kan dit?

Welkom in de moderne wereld. De leesvaardigheid van jongens en meisjes daalt sinds 2012 schrikbarend, maar de oorzaak daarvan begon al vele jaren eerder met de opkomst van de beeldvorming op het internet en de uw gevoel aansprekende mediakanalen van de kabeltelevisie. Het gevonden verschil tussen jongens een meisjes is te verklaren doordat meisjes doorgaans harder studeren dan jongens.

In het NOS artikel De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt lezen we het volgende:

Een nieuwe generatie werknemers betreedt de arbeidsmarkt, een generatie met een niet al te beste reputatie: Generatie Z, geboren tussen 1997 en 2015. De jongeren zouden verwend zijn en weinig weerbaar. Met spottende bijnamen als 'sneeuwvlokjes' en 'rubbertegelkinderen', grootgebracht door 'curlingouders' die hun problemen hebben weggepoetst. Trainingen leren werkgevers en 'Gen Z' nu met elkaar omgaan.

Generatie Z - de eerste generatie die volledig is opgegroeid met alle mogelijkheden van de digitale wereld - heeft hoge verwachtingen van de arbeidsmarkt, zien werkgevers. Uitdagende functies moeten ze niet alleen persoonlijke groei brengen, maar ook een positieve impact hebben op mens en maatschappij. Een aantrekkelijk salaris zien de twintigers als rechtvaardig.

Bevoorrechte positie

Eva Geesing is directeur van uitzendbureau The New Crew. Ze zegt dat Generatie Z vooral streeft naar geluk en moeilijk omgaat met minder prettige momenten. "Ze verwachten dat elke keuze die ze maken, hen naar dat geluk zal leiden. Maar niet elke keuze kan leiden tot geluk en soms is het gewoon even niet zo leuk." The New Crew helpt starters met trainingen hun weg te vinden op de arbeidsmarkt en leren omgaan met teleurstellingen.

De twintigers van Generatie Z zien niet vaak wat in fulltime werken. Het leven naast werken is minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker. In de huidige krappe arbeidsmarkt kunnen ze dan ook eisen stellen. 'Gen Z' heeft een bevoorrechte positie ten opzichte van voorganger Generatie Y - de millennials - die de arbeidsmarkt betrad in een periode van hoge werkloosheid.

Hoe reageren de twintigers op de typeringen die de ronde doen? En wat willen ze leren?

1:26 (9)

Cursus maakt Gen Z weerbaar voor de arbeidsmarkt

Werkgevers vinden de ogenschijnlijk onrealistische eisen van de twintigers lastig. Volgens een enquête van American Survey beschouwt 74 procent van de Amerikaanse managers Generatie Z als ongemotiveerd, snel afgeleid en te gevoelig voor kritiek. Ze vinden dat de generatie maar moeilijk ergens de schouders onder zet.

'Dapperheid'

Volgens Timo de Regt, directeur van uitzendbureau STAN Partners, ontstaan conflicten wanneer iedereen teveel vanuit het eigen generatieperspectief naar de wereld kijkt. "Terwijl je juist in dialoog met je medewerkers moet gaan om tot een succesvolle samenwerking te komen. Elke generatie heeft met de andere leren werken. Een generatie overslaan gaat moeilijk", zegt De Regt, die werkgevers en arbeidsbemiddelaars trainingen en cursussen aanbiedt om verschillende generaties nader tot elkaar te brengen.

Uit onderzoek van TNO, vorig jaar, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk. Maar Generatie Z-expert Hajar Yagkoubi (23) schrikt daar niet van. Ze vindt dat andere generaties een voorbeeld kunnen nemen aan de openheid van haar generatie. "Ik zie het niet als zwakte, maar als een soort dapperheid. Dat je eigenlijk durft te laten zien dat je ergens mee zit of dat het niet zo lekker gaat."

Een goed voorbeeld van de Z generatie is Lale Gül (1997). Ze studeert nu nog Nederlands aan VU, maar ik voorspel dat ze de Prijs der Nederlandse Letteren zal krijgen vanwege haar gezegende 4>1 dynamiek. En haar moed om dat Ik weet Iets voornemen voor allen tot uitdrukking te brengen. Want die de door haar gevonden waarheid geldt nu eenmaal voor iedereen die wakker als zij is rekening wil houden met anderen.

Bibliografie

Ik ga leven (2021/5)

Gevangenispost: 10 Schrijvers van binnen ontmoeten 10 schrijvers van buiten (2022/6) - bijdrage

Ik ben vrij (2023/7)

auteur 4w5 (9) bp4

Recent (2024) ben ik ook maar eens wat recente vieren gaan berekenen. De wat wereldvreemde ADB editor Sy Scolfield volgde ze op sociale media. Ze poseren op Instagram, voeren kunstjes uit op TikTok of laten spitsvondig van zich horen op Twitter, nu X geheten. Het zijn doorgaans vieren zonder 5 component. Maar typisch wel opgevoed door mediagenieke attachment type 3-6-9 ouders.

Ik houd persoonlijk niet van dat oppervlakkige gedoe. Maar wie weet, zitten er veel astrologische juweeltjes tussen. Wat trof ik aan? Ik zag veel influencers die me qua stijl aan contrafobische zessen deden denken. Maar dat is niet vreemd, omdat de contrafobische zessen de voorgaande generatie waren. De luidruchtigsten onder hen kregen een voorbeeldfunctie voor de jonge vieren. Maar waar de contrafobische zessen, nog wel eens vijf vleugel hadden, ontbreekt die bij de door mij berekende vieren na 1996 helemaal. We zien in plaats daarvan een stevige 1 dynamiek. De de vieren van generatie Z lijken zich vooral met hun imago bezig te houden en met een-op-een relaties. Rechtse politici vinden dat gedoe van vieren met identiteit en authenticiteit maar geleuter. Zie: Hoe de betekenis van woke veranderde in 2022.

De jongste rechtste politicus van Nederland Tom de Nooijer (2000) wil graag onderscheid maken. Hij heeft zon en maan in ram. Maar dit keer gaat de jeugd niet naar links, maar maar rechts. De Nooier behoort tot de generatie Alfa. Opvallend is dat deze vieren een vijf vleugel missen. Ze lezen nauwelijks boeken of kranten, maar bestuderen de beeldvorming op sociale media. En daarom zien we bij deze in hun cognitieve bubble opgesloten vieren en enen geen enneagramvleugels. De nuance ontbreekt. En is dat dan toeval of niet?

Zie ook de documentaire Lekker conservatief | NPO Start (aug 2020):

Ze zijn jong, slim en met velen, het is weer hip om conservatief te zijn. Wie zijn die nieuwe conservatieven? Hoe ziet de gedroomde samenleving van jong rechts eruit? Hoe gaat het bondgenootschap tussen oud en nieuw rechts vorm krijgen? Oude christelijke partijen als de SGP zoeken toenadering tot deze frisse bondgenoten op de rechterflank, die zich op hun beurt met trots 'cultuurchristenen' noemen. VPRO Tegenlicht portretteert Tom de Nooijer, SGP'er en jongste gemeenteraadslid van Nederland. Hij zoekt aansluiting bij Forum voor Democratie. Robert Lemm, ook wel 'de fluisteraar van Thiery Baudet', verkondigt een donkere toekomst voor Europa. Volgens hem wordt het moderne Europa gekenmerkt door migratie en de opkomst van de islam, mede door het verlaten en vergeten van de tradities en het christendom als grondslag.

De fluisteraar van Thiery Baudet (1983) blijkt de reactionaire Hispanist Robert Lemm (1945) te zijn. De vier gaat naar de een zeggen ze dan. Maar pakt het ook zo uit?

De vier naar objectiviteit (eenheid) strevende tegenpolen van het door het elitaire D66 rechters en Linkse Liberalen Establishment bekritiseerde tegenpartij van Ongehoord Nederland, kregen uiteindelijk hun eigen gelijk met het de uit vier verdeelde partijen bestaande Kabinet Schoof (2024/8). En wat leverde die verkiezingsuitslag van 27 november 2023 ons op?

Ik denk dan vooral aan veel afgunst en ruzie van de imagotypen 2, 3 en 4, die dit eenzijdige kabinet formeerden. Want afgunst en nijd is de valkuil van de vier. Wil Schoof die valse hem ondermijnende neiging onderdrukken dan zal hij een op alle social media geldend twitter verbod moeten instellen voor die al te veel in hun tijdelijke wereldse succes gelovende opportunisten. Want onnodige verdeeldheid ondermijnt vooral de rechtsstaat.

De jongste parlementariër ooit van Nederland kwam uit mijn Heitelân Friesland. Volgens de in Nederland geboren populist Johan Derksen zou hij geen oprechte Fries zijn, omdat hij vanwege zijn huidkleur niet blank was. Maar in Friesland golden al eeuwenlang volstrekt andere regels: Bûter, brea en griene tsiis, wa't dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries. Wie vanuit zijn hart oprecht en betekenisvol in zijn moerstaal kan communiceren, die wordt door Friezen als zijn gelijke beschouwd. Aan systematisch racisme deed de niets met de betweterige Hollanders Grote Pier (1418) ophebbende niet. Hij vroeg hen slechts of ze zijn Frieze moerstaal en zijn eenvoudige wereldbeeld snapten. En anders hakte hij hun kop eraf.

Wat zou de eveneens op een 4 dag geboren Mr. G.B.J Hiltermann (1914) hiervan zeggen?

Beluister daarvoor maar eens G.B.J. Hiltermann - Het Marathoninterview - VPRO:

De geschiedenis van de twintigste eeuw valt samen met die van Hiltermann, sterker nog, de twintigste eeuw ís Hiltermann. Hij verbond alle gebeurtenissen uit de roerige eeuw naadloos met elkaar. Hiltermann stierf in 2000, zijn eeuw was voorbij.

Maar is dat ook zo? Ik denk het niet. U moet u altijd een stoel voor wijze profeten uit de oudheid reserveren. Want anders doet u zichzelf en uw gemeenschap te kort. Alle stemmen tellen als het om uw verleden of uw toekomst gaat. Maar alleen u weet hoe het NU met u gaat.

In de meeste Joodse gemeenschappen staat tijdens de besnijdenis thuis of in de synagoge een speciale stoel klaar voor de profeet Elia. Wanneer er sprake is van een bank met twee zitplaatsen, blijft de ene leeg voor Elia en zit op de andere de gevatter met het jongetje op schoot. De bank is vooral bij de joden in het Rijn gebied in gebruik. In sommige gemeenschappen, in Buchara (Oezbekistan) en Irak, staat ook in de loofhut een stoel voor Elia.

Voor mij is Emilie Knappert (1860)het toonbeld van de vier die naar de Ene gaat.

Kroonprinses Amalia (2003) is op een uitgesproken vier gaat naar de een dag geboren. Ze bleek een kwetsbaar doel voor terroristen en drugscriminelen. Ze moest in 2023 in ons moederland Spanje (Den koning van Hispanje, heb ik altijd geëerd) onderduiken om min of meer vrijelijk de straat op te kunnen gaan. Want Nederland is door de ondermijnende activiteiten van drugscriminelen een onveilig landje geworden. Ondanks de belofte van de VVD ministers op Vrouwe Justitia, dat de bestrijding van de drugscriminaliteit en daarmee samenhangende ondermijning van de samenleving topprioriteit had. Maar dat was niet de ervaring het Koningshuis en andere minder bedeelde Nederlandse ingezetenen. Het de schuld geven van die door de vrije markt ontstane ellende (huizentekort, criminaliteit, sociale ongelijkheid) aan buitenlanders was voor populisten natuurlijk wel zo gemakkelijk.

Ik (1960) heb voor mijn twee generatie Z dochters babyboeken gemaakt. Andere ouders plaatsten het wel en wee van hun kinderen op Instagram en Facebook. Maar dat leek m om privacy redenen niet zo'n goed idee. Nog nooit in de geschiedenis hebben kinderen zoveel aandacht gekregen. De vieren uit voorgaande rondjes van Pluto in Boogschutter stierven nog massaal aan kinderziekten als pokken en mazelen, waar nu vaccinaties voor zijn dankzij het levensreddende werk van de Pluto in Boogschutter arts Edward Jenner (1749.

De ascendant in kreeft geboortetijd van Isaac Starkman is speculatief, maar de op het meer betrouwbare 2012 algoritme berustende dagscores zeggen me genoeg. Een Pluto in Boogschutter dame waarvan we een geboortetijd hebben is princes Louise Anne van Groot-Brittannië (1749).

In The Frail Life of Princess Louisa of Great Britain lezen we hoe het deze torenhoog op de vier (tragisch romanticus) scorende jonge dame verging:

Roll out the red carpet and be careful with the best china because once again we welcome a royal lady today. Princess Louisa of Great Britain lived a short life, not marked by any great marriage or scandal; she did not fall victim to a revolution nor did she rule a country, she was simply a young lady who was destined to die tragically young.

HRH Princess Louisa was born at Leicester House, Westminster, to Frederick, Prince of Wales, and Augusta of Saxe-Gotha. Her grandparents were George II and Caroline of Ansbach and she joined a large family, counting future kings and queens amongst her siblings.

Louisa was a bright and cheerful child yet, around the time of the death of her sister, Elizabeth, her health began to fail. She grew weak and frail and would never recover her precarious well being. Because of her health issues, Louise was frequently confined to her bed and was unable to fully participate in court life, nor were any plans made to secure the young lady a marriage.

The young princess passed away at Carlton House aged just 19, the fourth among her siblings to meet an early death.

De Pluto in boogschutter activiste en dichter Amanda Gorman (1998) maakte grote indruk tijdens de inauguratie van Joe Biden op 20 januari 2021. Opvallend zijn de vele sterren op haar rood gekleurde mondkapje. Alleen de first lady Jill Biden had die niet nodig, want deze lerares was astrologisch gezien al een evidente type een.

In deze 4w5 tijd van doorgeslagen individualisme, waarin ieder Amerikaan in zijn eigen infotainment bubble zit, kwam haar pleidooi voor eenheid waarachtig over. Deze vier met krachtige type één dynamiek beloofde aan Hillary Clinton in 2036 voor het presidentschap van de VS te gaan. Maar voor mij en de verwaarloosde klimaatdoelen zie ik haar liever morgen dan in 2036 verschijnen

Ik citeer nu met respect en hoogachting de astrologe Joyce Hoen (1953) die over Pluto in boogschutter generatie deze wijze woorden schreef: Pluto in Boogschutter - 1995-2008:

Pluto in Boogschutter heeft met de diepe zielsmatige behoefte aan waarheid te maken, zeker samen met Uranus in Waterman erbij. Wat is waarheid? Waarheid is in essentie dat wat goed is. Onze behoefte aan waarheid, en aan echtheid, komt voort uit een diepe behoefte aan geluk, aan liefde, aan schoonheid. En terwijl we aan geluk, liefde en schoonheid en waarheid denken zouden we dat willen ervaren in een hoedanigheid van onveranderlijkheid, van zekerheid. We zijn op zoek naar een staat van zijn die betekenisvol, vreugdevol en tegelijkertijd altijd nieuw en toch eeuwig hetzelfde is. We zijn, misschien wel, op zoek naar God. En we doen dat misschien wel sterker dan ooit tevoren, met zijn allen, collectief en individueel, en ieder op zijn of haar eigen manier zelfs zonder te weten waar we naar op zoek zijn.

En ook degene die The enneagram of places and countries 2 bestudeert ziet dat we al sinds 1995 in andere tijden verkeren. En 1995 was niet toevallig het jaar waarin de Windows 95 OEM uitkwam. Deze in potentie met het internet verbonden personal computer bracht een aardverschuiving op aarde teweeg. Want ineens kon iedereen contact maken met de hele wereld. En dankzij de digitale fotografie en smartphones (1996) kon iedere ouder het babybook van zijn kinderen online zetten. Maar daarmee begon ook de strijd om aandacht die de hedendaagse vieren - en de sociale media op het internet - zo typeert. En daar zijn slimme algoritmen voor uitgevonden. Maar hoe ze in real time werken, houden de internetgiganten liever voor zichzelf.

Microsoft begon haar virtuele wereld met het getal van de volgens Kabbalisten op de zesde dag geboren mens met een grote reclamecampagne: Where do you want to go today?

Where do you want to go today? was the title of Microsoft' s 2nd global image advertising campaign. The broadcast, print and outdoor advertising campaign was launched in November 1994 through the advertising agency Wieden+Kennedy, the firm best known for its work on behalf of Nike, Inc. The campaign, which The New York Times described as taking “a winsome, humanistic approach to demystifying technology”, had Microsoft spending $100 million through July 1995, of which $25 million would be spent during the holiday shopping season ending in December 1994.

Het idee was dat u met Internet Explorer (1995) de hele wereld kon verkennen Maar bij voorkeur wel via de door Microsofts commerciële belangen gebaande wegen. Want degenen die Microsoft de meeste advertentie inkomsten opleverden bepaalden wat u als eerste op dat podium zag. En is dat dan uw (virtuele) actuele realiteit of niet?

Omdat toen niemand nog iets wist van Kahneman ‘Fast and Slow’ denken model, werd dat een uitstekend verdienmodel: Klik gewoon op het eerste wat je als aantrekkelijk nieuws tegenkomt en dan zien we wel verder. Maar met dat u opwindende algoritme zit u wel in een cognitieve fuik.

Romantische vieren zonder internet als Ollie B. Bommel moesten fysiek op wereldreis gaan om de grotere wereld te leren kennen. En in die niet digitale tijd kenden we nog heetgebakerde vieren als kapitein Wal Rus en Markies de Canteclaer slechts uit films en stripverhalen. In het plaatje hiernaast brult de niet zo geletterde maar verbaal wel sterke kapitein Wal Rus tegen Olivier B. Bommel:

‘Hier aan boord wordt niemand boos dan ik!’ riep de gezagvoerder rood. ‘Ga van mijn planken af, of ik maak garnalenpuree van je!’

Hier spreekt een frustatietype vanuit zijn eigen vier gelijk. Toonders stripfiguur kapitein Wal Rus was op de in Warffum geboren Marten Toonder senior (16-11-1879) gebaseerd. Hij was geboren en getogen op het Groningse platteland en had zijn ascendant in stier. In het vier en vijf jaar 2015 verscheen uiteindelijk in oktober een biografie over dit 4w5 frustratietype, die nog wel een emotionele band met zijn meer rationeel denkende 5w4 kinderen had.

Annie Bos (1886) werd Nederlands eerste filmdiva. In een trailer van het filmmuseum kunt haar artistieke vier gedrag herkennen.

De Joodse jurist Tobias Asser (1838) kreeg de nobelprijs voor vrede.

Psychiater Jan Bastiaans (1917) vierde LSD als therapie in. Let op de lage eindscores.

De dubbele ram Aafke Kuipers (1876) scoorde daarentegen torenhoog op de vier. Een recensent schreef over haar:

‘Al met al was de musicienne in Aafke Komter-Kuipers sterker dan de wetenschapster’ (Vis, 51-52, 64-65).

De 5 vleugel ontbreekt bij de huidige vieren. Wat is er dan aan de hand? De wispelturige zangeres en vlogger Famke Louise (1998) besloot niet meer mee te doen met de lockdown, wat haar op veel kritiek kwam te staan. Want het is nog steeds de 3-6-9 generatie die de dienst uitmaakt. En dat zijn geen Voelers, maar Doeners en Loyalisten.

Maar de ervaren intensivist en control freak Diederik Gommers (1964) wist haar wel tot bedaren te brengen. Hij had zelfs begrip voor haar gevoelens. Zie hun interacties en commentaren op youtube.

De huidige op TikTok en Facebook vertoevende generatie projecteert het innerlijk leven op de buitenwereld en hoopt dat hun inzet ooit eens maatschappelijk gewaardeerd zal worden. En ook de op hun imago gefixeerde Doeners en contrafobische Loyalisten doen het maatschappelijk gezien goed via “hun” social media. Ze proberen daarop aldoor te schijnen. Ze willen met hun snelle reply's aldoor het slimste kind van de klas te zijn. En omdat hun niet in de gevonden feiten geïnteresseerde sysop of juf van die klas niet meer aan fact checking doet

Zie mijn post op Fakebook of Twitter, hoe goed ik het doe. Maar waar bent u dan eigenlijk mee bezig? Uw gevierde ego idool op social media of met uw diepste essentie?

Het Smart-principe (1990, cp6>3 jaar) werd bij in de zichtbare buitenkant geïnteresseerde managers enorm populair. Maar de ethisch minder goed te objectiveren kwalitatieve normen en waarden bleven daardoor buiten beeld. Het gevolg was de menselijke factor zowel door het zakenleven als door de overheid te lang genegeerd werd. Met in Nederland bekende Toeslagenaffaire (beginnend met de fraudejacht van 28 mei 2013) als moreel dieptepunt. En is die replica van elkaar gevolgde gebeurtenissen in tijd dan toeval of niet? Ik denk het er mijne van,

Als compensatie voor ons gebrek aan Zijn en Voelen werden mythen over de vier voorgehouden zoals romantisch geënsceneerde films en videoclips, melodramatische soap opera's en reality televisie. Zelfs het journaal kreeg een entertainment functie (infotainment). Met het populistische Ongehoord nieuws als dieptepunt. Want teveel ellende schrikt de hedendaagse kijker nu eenmaal af. De door ons gedeelde realiteit moet haalbaar, betaalbaar, praktisch en toch wel gezellig blijven. En daar stemmen ook populistische politici hun boodschap op af. Visionaire klimaatactivisten als Greta Thunberg (2003) werden door hen als emotionele doemdenkers en klimaatdrammers weggezet. Verdeel en heers werd de gangbare politiek. Maar een geboren vier ziet meer perspectieven dan de meer dualistische manipulatoren als Trump en Putin, die de door mensen veroorzaakte klimaatveranderingen nog steeds ontkennen en ons nodeloos onheil brengen.

In de ons aangeboden reality soaps spelen doorgaans vurige drieën en contrafobische zessen de hoofdrol. Het blijft een snel en oppervlakkig spel met gedachten en waarden en het loopt bijna altijd goed af. Van gedenk te sterven reflectie is zelden sprake. Want een slimme drie of contrafobische zes popt na iedere mislukking toch wel weer op. De waan van de dag wordt gereflecteerd in populaire shooting games, waar iedere speler over ontelbaar levens beschikt en en na een game over meteen weer uit zijn graf opstijgen mag. Van memento mori is bij hen geen sprake.

Ooit schreef ik in Yet Another Manipulative Imago Type (YAMIT) op het Riso & Hudson Enneagram forum over de vele movie stars en nep vieren die niet wisten wat echte frustratie type romantiek was. De moraal was dat een succesvolle drie of contrafobische zes attachment type acteur die een vier-achtige rol speelt nog geen vier hoeft te zijn. Doodgewoon omdat de echte vieren het al tijdens de audiëntie van de vurige drie en contrafobische zessen zullen verliezen.

Ik zag overigens veel verdrietige personen, die zich met de vier identificeerden. Maar het is een misverstand om te veronderstellen dat depressies alleen maar aan de vier zijn toebedeeld. Ik ben verdrietig, dus ik ben een vier is geen valide argument. Echte vieren ontkennen juist vaak hun verdriet, net zoals de data verzamelende vijven nog weinig menen te weten en zessen hun angst ontkennen. Daarom is het belangrijker om te weten wáárom iemand ongelukkig is. En daar heeft ieder enneatype zijn eigen redenen voor. Ongelukkige attachment typen voelen zich typisch niet gewaardeerd om wat ze doen. En dan proberen ze nog meer te doen. Vieren daarentegen voelen zich niet gewaardeerd om wat ze zijn en ten diepste voelen. Voor hen is authenticiteit belangrijker dan het resultaat. Ze trekken zich eerder terug en koesteren hun niet erkende gevoelens. Soms schrijven ze er een mooi gedicht of boek over. Dat leverde de romantiek als culturele stroming op.

U moest daarom even zoeken naar de briljante nog levende vieren en vijven in mijn database. Het zijn vaak laatbloeiers. En ze zijn zelden bekend. De 4w5 was geliefd bij kenners, maar was in 3-6-9 tijden weer uit de mode. Evenals de 5w4 dichters wier existentiële Zijns problematiek ver afstaat van het oppervlakkige wereld van het op een mobieltje zappende en twitterende fakebook attachment publiek dat van iedere scheet een wereldfeit maakt.

Wie is volgens historici de beroemdste Nederlandse dichter ooit? Hij was een vier met veel één dynamiek. Deze vier schreef over de kunst van het zoenen (Het boeck der kusken). Maar wie heeft van deze man gehoord?

Als deze weg van veelheid naar eenheid (4w5>1) niet de weg naar éénheid is! Maar u kent deze Gouden Eeuw dichter waarschijnlijk niet, want hij was een vier en hij schreef over Venus in het Latijn. Tot in de negentiende eeuw was Latijn de voertaal op onze universiteiten. Maar tegenwoordig snappen we daar geen yota meer van. Zie Literatuurgeschiedenis.nl | de gouden eeuw:

Janus Secundus (1511-1536) werd niet oud, maar is toch de beroemdste Nederlandse dichter ooit omdat hij in het Latijn schreef, de internationale taal bij uitstek. Hij werd al in zijn eigen tijd luid geprezen om zijn gedichten en vooral om één serie, over het zoenen. Secundus liet zien wat creatieve nabootsing was. Al in de oudheid had de Romeinse dichter Catullus kusgedichten geschreven. Secundus volgde die na, maar wist er een heel eigen draai en toon aan te geven. Dit was op en top imitatio. Hij luidde in de Nederlanden een lange traditie van dichten en schrijven in het Latijn in.

De moeder van Eddy Christiani (1918) was een boeddhist en geïnteresseerd in helderziendheid. Ze zond haar zoon met een gulden naar meneer Spee om zijn toekomst te voorspellen. En wis en warempel: Het verschijnsel Eddy Christiani stond in de sterren geschreven. En het is volgens hem in Profiel allemaal zo uitgekomen met de droefenis en de blijdschap die daarbij hoort.

Nederlands eerste popster was heel typisch voor de zeven een autodidact. Hij zei: Dat leer ik zelf wel. Hij was geboren met een absoluut gehoor en geloofde in een beschermengel op zijn schouder. Nacht in nacht uit speelde hij op een gitaar zonder les te hebben gehad om de juiste snaar te vinden. Maar in 1954 kreeg hij zijn eerste Gouden Plaat. Je mocht bij deze popster overal aankomen, maar net als bij Simson niet aan zijn hoofdharen. Werd hij zomaar een kale? Een verschijnsel waar je niet aankomen mag? Nee, want: Herinneringen zijn de martelkamers van de geest. Dat onderwerp was voor hem veel te emotioneel beladen.

Wie kent de vier met de vijf vleugel componist en musicoloog Alphons Diepenbrock (1862) nog. Nog maar honderd jaar geleden was hij Nederlands bekendste klassieke componist. Maar zelfs de Wiki heeft maar wat magere foto's van hem. Aan p.r. werd toen minder gedaan. De Nederlandse wikipedia schrijft over hem:

Diepenbrock wilde dirigent worden, maar studeerde klassieke talen op aandringen van zijn vader. In 1888 promoveerde hij summa cum laude op een dissertatie over Lucius Annaeus Seneca, getiteld L. Annaei Senecae philosophi Cordubensis vita (Amsterdam, 1888). Vervolgens werd hij leraar aan het Stedelijk Gymnasium in 's-Hertogenbosch. In 1894 gaf hij die baan op en ging hij terug naar Amsterdam. Daar gaf hij privéles in klassieke talen om in zijn levensonderhoud te voorzien. Zo veel mogelijk tijd besteedde hij echter aan het componeren.

Als kind kreeg Alphons les in piano en viool, later ook zangles. Op het gebied van componeren is Diepenbrock echter volledig autodidact, al leerde hij veel van de adviezen van de bevriende componist Carl Smulders. Niettemin wordt hij, met Jan Pieterszoon Sweelinck, tot de grootste Nederlandse componisten gerekend.

Maar ziet u het lijden aan de wereld in zijn blik? Begrijpt u wat ik bedoel als ik aangeef dat hij als 4w5 frustration type of 5w4 rejection type tussen de doenerige 3 en cp 6 attachment type Idols van nu geen schijn van kans maakt? Deze authentieke vier met vijf vleugel is niet mediageniek. De niet zo introspectieve attachment typen willen en kunnen zich hiermee niet identificeren. Deze met de klassieken opgevoede man kijkt niet positief naar de wereld. Dus weg ermee. Het vlot zappende publiek wenst die tragiek liever niet te zien. De zielspijn die je in dit portret intuïtief ervaart doet ons teveel aan onze donkere schaduw denken, de treurnis van ons dagelijkse leven, de bittere realiteit die we liever niet willen zien. We identificeren ons liever met goed verdienende voetbal- en filmhelden.

Geef ons liever de coole Johny Depp (1963) in de Walt Disney fantasy avonturenfilm Pirates of the Caribbean. Daar gebeurt van alles, maar het loopt toch steeds goed af. De vrienden van Depp lijden grote verliezen, maar zijn vijand nog veel meer. We zijn nog niet verloren, want onze helden leven nog. Ze vertellen hun zombie verhalen nog steeds via wappie kanalen.

Waar heb ik het nu over? Over uw dagelijkse emoties in vier tijden. U kunt daarvoor een type vier psychoanalyticus als Melanie Klein (1882) raadplegen, maar u kunt ook bij Naomi Klein (1970) te rade gaan die van uw dubbelgangers sprak: Uw egoïstische schaduwzijde. En die is niet in fact-checking geïnteresseerd, maar gelooft in uw ego vermogen om zowel uzelf als belangrijke anderen te bedriegen.

Dat zonder voldoende feitenkennis slim inspelen op de heersende gevoelens is de succesformule van een populaire Hollywood kaskraker. En ook veel populistische politici (ik spreek hier liever niet over leiders) kwamen met hun simplistische presentatie van de werkelijkheid heel ver. Maar het gaat slechts over onze dromen. Niet over het echte leven. Dat door hen geschetste beeld is niet waar. Het is niet echt. Het is niet authentiek. Depp schittert als piraat slechts via ghost writers in Disneys fantasyland en stilt tijdelijk onze behoefte aan romantiek.

Maar omdat iedereen zijn versie van zijn unieke verhaal (imago) selectief op Fakebook kan zetten, is er nu wel meer aardse stront aan de knikker. Dat grootschalige ego bedrog begon als Facebook, maar heet nu Meta Platforms dat onder de hoede van de evangelist Marcus Zuikerberg ons ego veel metafysisch zoets belooft. Maar wat is zijn verdienmodel? Vergeleken met dat van Socrates of Jezus?

En daarom gaan we nu over naar de echte vieren. En besteden we geen tijd meer aan virtuele vieren die hard werken aan hun imago op social media. Het gaat nu niet om ons imago op fakebook of het verongelijkte ego gezeik op twitter, maar om het ten diepste ervaren levensgevoel...

Ik kom dan bij Marcel Proust (1871) aan met zijn fenomenale geheugen. Want dat op zoek gaan naar de verloren tijd is wel een wezenskenmerk va de vier. Niet voor niets waren vele vieren gevierde dichters en historici.

Elisabeth Maria Soutberg (1914), de bekende interviewster Bibeb uit Vrij Nederland wist wat authentiek was:

Bibebs interviews bestonden in het begin voor een groot deel uit sfeerschetsen, maar gaandeweg werden ze langer en veranderden ze in grote, inhoudelijke tweegesprekken waarin de geïnterviewde opvallend veel van zichzelf blootgaf. Uiteindelijk schreef ze ongeveer zeshonderd interviews. Ze had al snel zo’n reputatie dat je als bekende Nederlander pas meetelde als je door Bibeb was geïnterviewd.

De door mij bewonderde componist Ludwig van Beethoven (1795) schreef zijn Heiligenstädter Testament op een 4w5 dag.

Het is geschreven op 6 oktober 1802 in een periode waarin Beethoven zelfmoordneigingen had en in een zware depressie zat. Anton Schindler vond het werk, kort na zijn dood tussen Beethovens papieren. Het is het beroemdste document van Beethoven.

De gevierde componist werd steeds meer doof en vroeg zich af of hij nog iets voor deze wereld te betekenen had...

De eveneens door mij gewaardeerde Wikipedianen vertaalden deze beroemde tekst die een toonbeeld is van een Romantisch gevoel:

O jullie mensen, die mij voor vijandig, nors en mensenhatend houdt of verklaart, hoezeer verongelijkt u mij! Uw kent de geheime oorzaak niet van datgene, wat u dus toeschijnt.

Waarom zou de lieve G'd een groot componist zijn zinnelijke gehoorvermogen ontnemen? Natuurlijk om hem met een memento mori gedachte voor ogen nog meer te stimuleren. Zijn grandiose Sonata No. 32 in C minor, Op. 111 was nog niet het einde van zijn reis in de diepten van onze ziel... Hij moest nog meer naar binnen gaan en zijn aangeleerde, maar nog niet grondig bestudeerde vooroordelen in de ijskast zetten om weer kennis te maken met een schepping van een G'd die geen schepsel bij voorbaat uitsloot.

@stevej061069

That 2nd movement is the most profound, otherworldly, spiritual and ethereal piece of piano music ever written in my opinion. I honestly believe that Beethoven was and will remain utterly unique in human history; how any man, made of the exact same stuff as the rest of us, can have music like that inside of him, is simply astonishing. He soared to heights at this time of his life never surpassed before or since. I don't believe any other artist has ever communicated on an emotional level with quite the same degree of intensity, passion and honesty as Beethoven continues to do, almost 200 years after his death.

Beethoven zou na 2021 nog vele meesterwerken componeren. Inclusief zijn fijnzinnige laatste strijkkwartetten en de 9e symfonie die Europa met de rest van wereld zou verenigen: Alle menschen werden Brüder.

Zie Oeuvre van Ludwig van Beethoven - Wikipedia

• Opus 119: 11 nieuwe bagatellen voor piano (1822)
• Opus 120: 33 Variaties op een wals van Diabelli voor piano in C majeur ("Diabelli Variaties") (1823)

• Opus 121: Pianotrio nr. 11 (Variaties op "Ich bin der Schneider Kakadu") (1803)

• Opus 121b: "Opferlied" voor sopraan, koor en orkest (1822)

• Opus 122: "Bundeslied" voor zangstemmen, koor en blaasensemble (1824)

• Opus 123: Missa Solemnis in D (1822)

• Opus 124: Die Weihe des Hauses (Inwijding van het huis), Ouverture (1822)

• Opus 125: Symfonie nr. 9 in d ("Koor") (1824)

• Opus 126: 6 Bagatellen voor piano (1823)

• Opus 127: Strijkkwartet nr. 12 in Es (1825)

• Opus 128: Lied - "Der Kuss" (1822)

• Opus 129: Rondo Capriccio voor piano in G ("Woede over een verloren muntje") (1795)

• Opus 130: Strijkkwartet nr. 13 in Bes (1825)

• Opus 131: Strijkkwartet nr. 14 in cis (1826)

• Opus 132: Strijkkwartet nr. 15 in a (1825)

• Opus 133: Große Fuge in Bes majeur voor Strijkkwartet (oorspronkelijk de finale van opus 130) (1826)

• Opus 134: Pianobewerking (4 handen) van de Große Fuge, opus 133 (1826)

• Opus 135: Strijkkwartet nr. 16 in F (1826)

• Opus 136: Cantate - Der glorreiche Augenblick (1814)

• Opus 137: Fuga voor strijkkwintet in D (1817)

• Opus 138: Leonore, opera (vroegere versie van Fidelio, met Leonore Ouverture nr. 1) (1807)

Het was het Alles is niet zichzelf gevoel van de beroemde dichter Rainer Maria Rilke van de Duineser Elegien. Waarom ontnam G'd deze Titanische componist zijn gehoorvermogen? Om hem met zijn muzikale bijna-na-dood ervaring (BDE) voor ogen nog meer te motiveren om het goede te doen! Zodat op zijn sterfdag allen deze hemelse componist mochten aanschouwen en vereren. Hij was onze man. Hij wist het!

Zegt de naam Israël Kiek (1811-1899) u iets? Naar deze Leidse fotograaf uit Groningen is het woord kiekje genoemd. Misschien hebt uw wel kiekjes van uzelf en uw geliefden gemaakt. Maar Kiek maakte kiekjes van mensen in andere tijden. Dat je nog leefde, was met de kindersterfte van toen nog een wonder. En dat je - in zijn nadagen - als door Kiek gefotografeerde Jood de de Holocaust overleefde, was ook een wonder.

Deze optimistische Leidse fotograaf maakte ook kiekjes van de Joodse landgenoten die later in Sobibor bleken te zijn verdwenen. Daar had hij toen nog geen weet van, maar de discriminatie en vervolging van de individualistische ingestelde Joden (Ik ben uniek) is historisch gezien van alle tijden en ieder kiekje van iedere Jood of door G'd geschapen mens heeft dus zijn waarde.

Israël David Kiek was een Nederlands fotopionier. Zijn achternaam is in Nederland synoniem geworden voor de pretentieloze, uit de losse pols geschoten foto: het kiekje.

Helaas kreeg ik geen geboortetijd van hem uit AlleGroningers. Maar ik weet na mijn ontmoeting van een naar Nederland geëmigreerde theoloog uit het vrijzinnige Witte Kerkje van Haren nu wel dat hij op 29-4-1811 (een 26/8 dag volgens kabbalisten en dus een bijzondere dag) werd besneden. Maar mijn toenmalige leraar wilde daar later niets van weten. Want de door hem ontdekte numerologie van de Hebreeuwse bijbel had volgens zijn empirisch weten niets met de zijn empirische werkelijkheid te maken. Het waren slechts getallen.

Hebt u ooit gehoord van Mejuffrouw Achenbach (1807-1907)? Ze was ooit een in Nederland gevierd concertzangeres. Maar later raakte ze in de vergetelheid, omdat er destijds nog geen opnamen van concerten gemaakt werden. En ze baarde als vrijgezel geen bekende kinderen.

Wat denkt u van de enneacores van Susanne Arts (1916)? Ze was volgens mijn 2012 dagscores als een 8w7 (bazin) geboren, maar ze kwam via haar levensomstandigheden in het Nazi concentratiekamp Vught terecht. En daar zag ze inderdaad veel tragiek (4).

Ex-gevangenen die tijdens het proces tegen haar getuigden, waren bijzonder negatief over Suze Arts. Ze noemden haar ‘onmenselijk’, ‘sadistisch’ en ‘beestachtig’ (NA, CABR, 63557). Ze schreeuwde meer, hield zich strikter aan de regels en sloeg vaker dan andere bewaaksters, aldus deze getuigen. In de pers leverde dit gedrag haar de bijnaam ‘de hyena van Vught’ op. Zelf verklaarde Arts in een gesprek dat ze vlak voor haar dood voerde met historicus Hans Olink: ‘Achteraf denk ik wel eens dat het de vernedering tijdens mijn jeugd was die me in Vught bracht. Daar was ik met mijn uniform een hele Piet’ (H. Olink, Vrouwen, 26).

En daar boette ze voor. Na haar vrijlating uit de gevangenis had ze moeite om weer aan het werk te komen.

Ze kwam in 1953 vrij. Vanwege haar verleden kostte het haar moeite om een vaste baan te vinden. Het lukte haar uiteindelijk bij het damesblad Margriet, waar ze onder een schuilnaam tientallen jaren zou werken als correctrice en als coördinatrice van de puzzel- en brievenrubriek. Haar zoon groeide op in een pleeggezin; pas in 1987 zag ze hem terug. Haar dochter, die haar bij haar arrestatie in 1945 was afgenomen, heeft ze nooit meer gezien. Op 22 mei 1991 overleed Suze Arts in Amsterdam, op 74-jarige leeftijd.

Dat Judas verhaal zal je maar eens in je leven overkomen. Zand erover en met een blik naar voren maar weer doorgaan met het spel is dan het devies. Maar in het hiernamaals lachen ze om die lokale interpretaties. Want was dat niet achteraf gezien voorspelbaar? Met op empirisch gevonden feiten gebaseerde astrologische statistieken kunnen we doorgaans rake voorspellingen doen. En hoe kan dat dan? Alleen als er ook een oerbrein of hoger weten is buiten uw particuliere geestesgesteldheid om. Historici, sociogen en filosofen spreken dan van Tijdgeest.

De activistische “Citoyenne van Zelm” scoorde torenhoog op de vier. Ook zij zag het lijden van de wereld, maar werd vredesactivist. Wie was Henderika van den Berg (1874) uit Nieuweschans? Lees erover in het Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland:

Zegt de naam Luitzen Brouwer (1881) u iets? Hij was een wiskundige. Misschien dat u de intuïtieve topografische inzichten van dit wonderkind in uw navigatieapparatuur gebruikt. Maar u denkt ongetwijfeld niet na over zijn nogal radicale stellingen. De wikipedia vertelt over hem:

In zijn dissertatie nam Brouwer afstand van Kants stelling dat de driedimensionale euclidische ruimte a priori gegeven was. Maar het enige a prioristische element in de wetenschap was volgens Brouwer de tijd.

U hebt er ongetwijfeld geen idee van wat hij hiermee bedoelde. Ik weet het als kwantummechanische onbenul ook niet. Maar ik associeer die uitkomst wel met Freud in Paramaribo. Het geeft dezelfde vijf geboortedag. Alleen de geboortetijd doet er dan nog toe. Want die bepalen uw leven omstandigheden volgens de astrologie. En dat kan wel eens vreemd uitpakken (maar na onze bijna dood ervaring lachen we erom).

G'ds tijd en Schepping schijnen aldoor in uw hier en nu door. En zorgen voor de perriniteit (Ewige Widerkehr) van het Madeliefje en voor nog zo veel meer. Maar maar weinigen luistereen naar dat illustratieve metafysische lied. En nog minder doen aan gedegen fact-checking.

Een andere contemplatie over dit intuïtieve wonderkind ik u ook meegeven. Het is de essentie van de wet van de drie:

Juist in de niet empirisch te bevatten wiskunde is er een verbeten strijd gevoerd over het principe van de uitgesloten derde: iets is waar of niet waar, een derde mogelijkheid is er niet (bron). Maar zonder die niet zo logische derde weg (eeuwig empirisch kind) zitten we vast in de empirische modder van ooit vastgeroeste denkbeelden. Zoals de theologen vastzaten in hun niet zo empirisch bewezen geloofsfeiten.

Het verzoenende kind is vaak onzichtbaar in deze op een logisch dit of dat weddende gemeenschap, die u voor uw rationeel denkende wereld aanziet. Omdat u dat ene perspectief beter uitkomt. Ik verwacht dat hij een geniale vijf was, maar die verzoenende vier kant had hij ook. Net als de via these en antithese naar synthese zoekende Hegel. Of zijn jongste broer en geograaf Hendrik Albertus Brouwer (1886) die de tektonische dynamiek van de aardkorsten bestudeerde.

Bent u in dergelijke mystieke zaken geïnteresseerd, zoek dan naar Leven, kunst en mystiek Brouwer. (Life, Art and Mysticism). Of anders: De onbetrouwbaarheid der logische principes, Tijdschrift voor Wijsbegeerte 2, 1908, S. 152–158.

Hebt u gehoord van de Nobel prijs winnaar Pieter Zeeman (1865)? Hiernaast ziet u de afbeelding van hem op de wiki. Ik berekende deze natuurkundige als een 4w5 met veel 1. Pieter Zeeman was net als de dichter Goethe gefascineerd door het licht. We weten nu dat het duale karakter van het licht welhaast mystiek van aard is: Een voor onze ogen zichtbaar deeltje zonder massa (foton) èn met golfbeweging (energie). Duaal van karakter, maar toch een eenheid van energie die zich met wisselende lichtsnelheid (rs) door de kosmos voortbeweegt. En alleen als het naar onze ogen toekomt kunnen we het zien. Althans dat veronderstellen we. Want misschien straalt het licht van het foton wel alle kanten uit. Evenals de lichtbron die de oorsprong van het foton is (In den beginne). Maar die andere kant zien we meestal niet.

Ik lees op Pieter Zeeman (1865-1943) dat:

Door het werk van Zeeman kon worden aangetoond dat de trillende deeltjes die volgens Lorentz de bron van lichtuitstraling waren, een negatieve lading hadden (deze werden later elektronen genoemd). Het Zeeman-effect werd daarmee de ultieme methode om de structuur van een atoom te bepalen.

In zijn tijd wisten natuurkundigen nog weinig af van de door Democritus (460 BCE, 4 tijd) veronderstelde atomen, laat staan van elektronen en toch zit u er aldoor op. In het dagelijks leven staan we er niet stil bij de vraag waarom we niet door onze stoel zakken. Omdat we via de op de stoel weerkaatsende fotonen een schijnbaar solide stoel zien. Maar we realiseren ons niet dat die stoel vooral uit vacuüm bestaat. En dat de niet voor ons oog zichtbare röntgenstralen er gewoon doorheen gaan. Maar waarom wij dan niet? Dit komt omdat de negatief geladen elektronen van de atomen aan de buitenkant van uw stoel en aan de buitenkant van uw zitvlees elkaar nu eenmaal afstoten.

Zo simpel zit dat. Het licht is zichtbaar, maar andere atomale energieën zijn dat niet. Je kunt hun krachten slechts aan den lijve voelen. En soms komt het zichtbare niet met het onzichtbare, maar wel voelbare overeen.

Gelukkig namen mensen als Pieter Zeeman de moeite om de ogenschijnlijk fysische aard van de natuur (fysica) verder uit te pluizen. Omdat ze niet met gangbare verklaringen van de zintuiglijke werkelijkheid tevreden waren. Vieren en vijven maken iets bijzonders van het gewone. Hoe zit het nu echt? Ze vermoeden aldoor: Er is meer aan de hand. Het gaat om min of meer actieve onzichtbare dynamische krachten.

Dat is de Denker en Voeler in U die met hart en ziel denkt: Hoe en waartoe zit ik op aarde ? Wat is de zin ervan? Waarom bots ik aldoor met de wetten van de fysica of mijn innerlijke gevoelswereld? En of zo iemand nu een 4w5 of 5w4 is doet er nu even niet toe.

Was de controversiële fysioloog Jacob Moleschott (1822) nu een 4 of 5? Die vraag doet er niet toe. Hij wist immers van de De eenheid des levens. Het gaat uiteindelijk om het geheel, niet om onze particuliere positie daarin.

Johannes Potgieter (1808) was waarschijnlijk wel een praktische vier. Hij zocht naar de transcendente eenheid in de schijnbare veelheid van het leven en richtte het culturele tijdschrift De Gids op. Zijn Gids stond met ons inspirerende poëzie wordt nog steeds gepubliceerd als bijlage van de Groene Amsterdammer.

Opvallend is zijn tweede enneagramscore, die van de vier die op zoek gaat naar de de nog verborgen waarheid. Waarheid in verscheidenheid. En die score heb ik niet bedacht, maar gewoon berekend.

Volgens Kabbalisten gaat het bij de aan Pythagoras toegekende uitspraak 4 is alles, maar de som ervan is meer (1+2+3+4=10/1) om het gevoelde besef dat er is onmetelijk veel meer is dan mensen oppervlakkig kunnen (in)zien. Vier staat hier voor de gehele, maar platte aardse volheid. Zeg maar voor dualiteit in het kwadraat.

Denk aan de vier windstreken, vier seizoenen, vier jaargetijden, vier ledematen, vier werelden etc. Maar de listige zoon van Nun (50), die het beloofde land van de Hebreeën verkende wist van meer. Er was ook een verticale dimensie. Het getal 10 (1+2+3+4=10) staat volgens Pythagoras voor het goddelijke, dat onze op de vier windstreken gerichte ogen nog niet kunnen zien, maar waar we in het hier en nu wel deel van uitmaken. Weinreb sprak van het opgerichte kruis. We kunnen het niet begrijpen, want we zitten er zelf midden in of we zitten er aldoor bovenop (denken de metafysici). We ervaren onszelf als de vis die het water niet ziet. Of het wel ziet, maar het niet beleeft. Pas als de goudvis uit de vissenkom - of een mens uit zijn bubble - springt ziet hij het water. Niet voor niet is de boven het water uitspringde vis het zinnebeeld van een tijdelijke ervaring van verlichting: Satori - Wikipedia

Satori (Japans) betekent begrijpen. Het is de ervaring van kensho, het zien van de eigen ware aard, een essentiële stap op het pad naar het Boeddhaschap in het zenboeddhisme. Satori is een van de boeddhistische begrippen die in het Westen vaak onjuist wordt vertaald als verlichting. Satori is in principe een belangrijke stap naar de verlichting, ook weleens "verlicht moment" genoemd. Omdat een satori zo helder en verhelderend kan zijn wordt het ook gezien als een valkuil, juist omdat de leerling het vermoeden heeft de verlichting reeds bereikt te hebben.

Maar verlicht bent u niet zomaar. Omdat we die numineuze piekervaringen van onszelf nog wel eens willen vergeten. Wat heb je eraan in deze wereld, denken we dan. Ben ik dan geen roepende in de woestijn? Pas als meerdere vissen die piekervaring met elkaar kunnen delen komen ze uit hun bubble. Alleen via reflectie/meditatie en tot inkeer (onderdompeling) komen kunnen we beseffen dat we slechts een vis in het alom in de vier windstreken aanwezige water zijn. En dan gaan we volgens Pythagoras en de Kabbala naar een vijfde en dus hogere metavisie. Dus dat alles niet zo is zoals het lijkt.

Deze verheven (beroemde) 5w4 of 4w5 dichter Rainer Maria Rilke schreef het volgende over de menselijke verdeeldheid:

Dann entsteht aus unsern Jahreszeiten erst der Umkreis des ganzen Wandelns. Über uns hinüber spielt dann der Engel. Sieh, die Sterbenden, sollten sie nicht vermuten, wie voll Vorwand das alles ist, was wir hier leisten. Alles ist nicht es selbst. O Stunden in der Kindheit, da hinter den Figuren mehr als nur Vergangnes war und vor uns nicht die Zukunft. Wir wuchsen freilich und wir drängten manchmal, bald groß zu werden, denen halb zulieb, die andres nicht mehr hatten, als das Großsein. Und waren doch, in unserem Alleingehn, mit Dauerndem vergnügt und standen da im Zwischenraume zwischen Welt und Spielzeug, an einer Stelle, die seit Anbeginn gegründet war für einen reinen Vorgang.

Albert Einstein (1879) was een religieuze vier of vijf wetenschapper. Hij beriep zich op zijn gevoelens , maar ontkende niet de gevonden feiten. Wat wist deze plotseling uit het water getrokken vis van het water dat hem aldoor omgaf? Einstein was een diep religieuze Jood die niet geloofde dat de kosmos op toeval kon berusten: God dobbelde niet. De schepping was een gezamenlijk bouwwerk van G'd en de intuïtief denkende mens: Albert Einstein- How I See the World.

Het gaat om de kloof tussen de voor onze vijf zintuigen zichtbare werkelijkheid (4) en ons diepste intuïtieve weten (5) die we moeten durven te overbruggen. Maar het gaat om een metafysische kloof die niet door rationeel denken of wilskracht alleen kan worden overbrugd. Er is een goddelijke inspiratie voor nodig en een ontvankelijkheid voor de impulsen van het Hogere Zelf of bovenbewuste op het moment dat het zich voordoet, volgens de Italiaanse psychiater en transpersonaal psycholoog Roberto Assagioli (1888, 5w4):

Roberto Assagioli (Venetië, 27 februari 1888 - Capolona, 23 augustus 1974) was een Italiaanse pionier van de transpersoonlijke psychologie en psychotherapie. Hij was arts, psychiater en psychotherapeut en de grondlegger van de psychosynthese, een model van de mens dat lichaam, geest en ziel omvat. Dit legde het fundament voor de therapeutische psychosynthese, maar wordt ook toegepast in de pedagogiek, op sociaal gebied, op het gebied van de persoonlijke ontwikkeling en van de intermenselijke betrekkingen. Psychosynthese geldt als een belangrijke basis voor de ontwikkeling van de humanistische en transpersoonlijke psychologie en psychotherapie.

Hij leerde van de Oosterse filosofie dat disidentificatie uiteindelijk een ruimer en meer objectief venster op de wereld opleverde.

Psychosynthesis: The Disidentification Exercise:

I have a body and sensations, but I am not my body and sensations. I have feelings and emotions, but I am not my feelings and emotions. I have a mind and thoughts, but I am not my mind and thoughts. I am I, a centre of pure self-consciousness and of will.

Maar soms trof ik ook extreme vieren aan, die het ons hier ons hier en nu prachtig konden verbeelden via hun geniale muziek en schilderkunst.

Wat is er dan spiritueel gezien aan de hand? Dan hebben we met doorbraak personen te doen. Zoals een geëmancipeerde vrouw die net als de gevierde mannen heel goed kon schilderen. Bijvoorbeeld in de gevierde stijl van Frans hals: